دومین سیاره منظومه شمسی بعد از تیر٬ سیاره زهره (عربی) یا ناهید (فارسی) است. بعد از ماه و خورشید پرنورترین جسم آسمانی است وهر از چند گاهی نظر مردم را به خود جلب می کند.
نام این سیاره
ونوس که معادل لاتین زهره است به معنای الهه زیبایی وعشق است.یونانیها آنرا آفرودیت وبابلیها آنرا ایشتار می نامیدند.این سیاره ۱۶۰۰ سال قبل از میلاد هم شناخته شده بوده وظاهرا” اقوام مایا آنرادر روز هم رصد می کرده اند.
دوقلو با زمین
از آنجاییکه بسیاری از کمیت های آن مانند زمین است (قطر آن تنها ۶۵۰ کیلومتر از زمین کمتر است) آنرا خواهر زمین هم خوانده اند وقبلا” تصور بر این بوده که زیر ابرهای آن مانند زمین تمدنی هوشمند وجود دارد.زهره با دمایی که دارد وهمه جایش چه شب وچه روز تقریبا”۴۷۰ درجه است بیشتر به جهنم شبیه است تا زمین.برخلاف سیاره تیر که دیدنش بسیار مشکل است سیاره زهره را تقریبا” همه انسانها بدلیل درخشندگی خیره کننده اش حداقل یکبار دیده اند هرچند شاید آنرا نشناخته باشند.
دوره تناوب هلالی
این سیاره مانند تیر و ماه دارای دوره کامل هلالی می باشد وهلال های آن تقریبا” هر ۱.۵ سال یا ۵۸۶ روز تکرار می شوند (دوره تناوب هلالی)وحتی بعضی افراد ادعا کرده اند که هلال آنرابا چشم غیر مسلح دیده اند. نیمی از این مدت در سمت راست خورشید(از دید زمینیان) بوده وهنگام صبح دیده می شود ونیمی دیگر در سم چپ خورشید بوده وشامگاهان دیده می شود.عامه مردم در حالت اول آنرا ستاره صبحگاهی ودر حالت دوم ستاره شامگاهی می نامند.
وضعیت مداری و هلالی سیاره
ناهید در مداری که از همه سیارات دایروی تر است بدور خورشید می چرخد (کمترین خروج از مرکز را دارد)بطوریکه فاصله آن با خورشید طی یک دوره تنها بین ۱۰۷ تا ۱۰۸ میلیون کیلومتر تغییر می کند.نزدیکترین فاصله آن با زمین ۴۲ میلیون کیلومتر ودورترین فاصله آن یعنی زمانیکه در سمت دیگر خورشید است به ۲۵۷ میلیون کیلومتر می رسد بنابراین تغییرات اندازه ظاهری آن بسیار زیاد است ودر حالت نزدیکی قطر ظاهری آن ۶ برابر بزرگتر از زمانیکه دور است می باشد.علاوه بر مدار دایروی ٬شکل ظاهری آن نیز بدلیل چرخش خیلی کند (سرعت وضعی آن تنها ۶.۵ کیلومتردرثانیه است در مقایسه بازمین که این سرعت ۳۰ کیلومتر در ثانیه است) برخلاف دیگر سیارات که قطر استوایی بیشتری دارند بسیار دایروی است.هسته این سیاره وزمین ترکیبی از آهن ونیکل است در حالیکه هسته تیر ومریخ آهنی است.
فاصله زاویه ای زهره با خورشید
بیشترین فاصله زاویه ای زهره با خورشید یا همان بیشترین کشیدگی به ۴۶ درجه می رسد بهمین دلیل حداکثر سه ساعت قبل از طلوع ویا سه ساعت بعد از غروب خورشید قابل مشاهده است وهنگامیکه چندان نزدیک به خورشید نیست به هنگام روز به صورت یک نقطه سفید رنگ مایل به زرد در پهنه آسمان آبی مشاهده می شود.
در چه صورت زهره دیده نمی شد
این سیاره در دو وضعیت بدلیل نزدیکی به خورشید مشاهده نمی شود یکی زمانی که در آن سوی خورشید است ودیگری زمانی که در این سوی خورشید یعنی بین زمین وخورشید قرار دارد.در حالت اول گفته می شود که سیاره در حالت مقارنه خارجی است ودر حالت دوم گفته می شود در حالت مقارنه داخلی است.(مقارنه به معنای قرین بودن یا نزدیکی است).۳۷ روز قبل یا ۳۷ روز بعد از مقارنه خارجی ۲۵ درصداز سطح ناهید روشن بوده وبه نورانی ترین وضعیت می رسد.بیشترین فاصله زاویه ای یا همان کشیدگی سیاره ۷۰ روز قبل یا بعد از مقارنه داخلی رخ می دهد.
تعققیب دوره های هلالی
با کمک یک دوربین شکاری متوسط می توان دوره هلالی آنرا تعقیب کرد و به کمک تلسکوپ بجز هلالهای آن هیچ عارضه سطحی قابل ملاحظه ای دیده نمی شود ودلیل آن هم وجود ابرهای غلیظ در جو سیاره است.ویژگیهای ظاهری ابرها زمانیکه در نور ماوراءبنفش مشاهده می شوند بهتر مشخص است.گرچه بکمک تلسکوپ نمی توان سطح ناهید را مشاهده نمود ولی بکمک امواج راداری که از جو آن عبور می کنند می توان به بررسی عوارض سطحی آن پرداخت.مااکنون توانسته ایم با استفاده از فضاپیما های ویژه به تهیه نقشه های دقیق از سطح ناهید بپردازیم.
جهت چرخش و فاصله ناهید با خورشید
سیاره ناهید هر ۲۲۴.۷ روز یکبار بدور خورشید می چرخد وفاصله آن با خورشید بین ۰.۷۲ تا ۰.۷۳ واحد نجومی تغییر می کند.جهت چرخش وضعی این سیاره مانند اورانوس و برخلاف دیگر سیارات از شرق به غرب است وخورشید برای یک ناظر فرضی بر سطح آن از غرب طلوع ودر شرق غروب می کند. محققان بر این اعتقاد هستند که احتمالاً این امر به علت برخورد این سیاره به سیارک یا اشیاء دیگر بوده است و باعث شده که مسیر چرخش این سیاره عوض شود. علاوه بر این موضوع، مدار سیاره‌ی ناهید برخلاف سایر سیارات منظومه‌ی شمسی دایره‌ای شکل است.
اولین دوره چرخش
دوره چرخشی اولین بار در مقارنه سال ۱۹۶۱ بکمک امواج راداری با استفاده از یک آنتن ۲۶ متری در کالیفرنیا٬ رصدخانه رادیویی جردل بانک انگلیس ویک رصدخانه در شوروی سابق محاسبه شد.در سال ۱۹۶۴ نیز با استفاده از پدیده دوپلر متوجه حرکت معکوس سیاره از شرق به غرب شدند.
دوره چرخش مداری ناهید با زمین جفت شده وهمیشه در حالتیکه کمترین فاصله با زمین دارد یعنی در مقارنه داخلی فقط یک روی خود را به زمین نشان می دهد.دلیل این حالت بخوبی روشن نیست ولی احتمال اثرات گرانشی زیاد زمین است.
قطر، وزن و چگالی ناهید
قطر ناهید ۱۲۱۰۳.۷ کیلومتر یا ۹۴.۹ درصد قطر زمین است.وزن آن ۴.۸۷ ضربدر ده بتوان ۲۴ یا ۸۱.۵ درصد زمین است.چگالی آن در مقایسه با زمین که ۵.۵۲ است ۵.۲۴ گرم در سانتی متر مکعب است.سرعت فرار درسطح سیاره نیز ۱۰.۳۶ کیلومتر درثانیه است.
زاویه مداری ناهید
زاویه مداری ناهید به دور خورشید با صفحه مداری زمین در مقایسه با تیر که حدود ۷ درجه است تنها ۳.۳۹۴ درجه است.سرعت متوسط مداری آن ۳۵ کیلومتر در ثانیه و گرانش سطحی آن ۸۸۷ سانتی متر بر مجذور ثانیه یا ۰.۹۰۴ برابر g در سطح زمین است.دمای سطحی متوسط آن ۴۶۴ درجه سانتی گراد ودمای متوسط ابرهای بالایی آن ۴۳- است.بدلیل جریانات همرفتی جو وسرعت شدید بادها تفاوت دما در شبانه روز خیلی تغییر نمی کند.بدون وجود پدیده گلخانه ای دمای آن تقریبا” مانند زمین بود.
قمر زهره
تا اواخر قرن نوزدهم تصور بر این بوده که دارای یک قمر می باشد وحتی نام آنرا neith گذاشته بودند که اکنون می دانیم که هیچ قمری ندارد. چیزهایی که به عنوان قمر معرفی می شده اند احتمالا” ستارگانی بوده اند که در آن نزدیکی مشاهده می شده اند.
پدیده عبور
دو سیاره تیر وزهره که مدارشان درون مدار سیاره زمین است وبه خورشید نزدیکتر هستند در چرخششان بدور خورشید گهگاهی بین زمین وخورشید قرار می گیرند وموجب رخ دادن پدیده عبور یا ترانزیت می شوند. این دو سیاره بدلیل کوچکی نسبت به خورشید وفاصله دورشان بر خلاف ماه که در چرخش بدور زمین گاهی بین زمین وخورشید قرار میگیرد وموجب خورشیدگرفتگی شده و می تواند جلوی کل قرص خورشید رابگیرد نمی توانند موجب پوشاندن قرص خورشید بطور کامل شوند.در هنگام بروز پدیده ،تنها به شکل نقطه ای تیره ،کوچک وگرد (قطر ظاهری زهره یک سی ام وقرص تیر تنها یک صدوهشتادم خورشید است) از یک سمت قرص خورشید وارد قرص شده وبعد از چند ساعتی از سوی دیگر خارج می شوند.
برای دیدن این پدیده باید مانند هنگام رصد لکه های خورشیدی از فیلترهای مناسب خورشید استفاده کرد.این پدیده درمورد سیاره تیر که سرعت بیشتری در چرخش بدور خورشید دارد بیشتر رخ می دهد بطوریکه در هرقرن به‌طور متوسط ۱۳ بار رخ می دهد.عبور زهره نسبت به تیر نادرتر است وبا دوره های تناوب ۸ ساله-۱۲۲ ساله -۸ ساله -۱۰۵ ساله تکرار می شود.آخرین عبور زهره در سال ۲۰۰۴ بوده عبور بعدی در سال ۲۰۱۲ ، عبور بعدی ۲۱۱۷ وعبور سال ۲۱۲۵ الی آخر…
دلیل نادر بودن عبور سیاره زهره
سیاره زهره هر ۱.۵ سال یکبار حول خورشید می چرخد ولی از آنجاییکه صفحه مداری آن با صفحه مدار زمین زاویه کوچکی می سازد بیشتر مواقع زهره ،زمین وخورشید در یک راستا قرار نمی گیرند وسیاره گاهی از پایین وگاهی از بالای قرص خورشید عبور می کند.دو نقطه در مدار زهره وجود دارد که در صفحه مدار زمین بدور خورشید قرار می گیرند(نقاط گره ای)بنابراین اگر سیاره در هرکدام از نقاط گرهی باشد(این دو موقعیت در تاریخهای ژوئن ودسامبر هستند) وزمین هم در موقعیت مناسب باشد ،آنگاه زمین ،زهره وخورشید در یک امتداد قرار گرفته وپدیده عبور رخ خواهد داد.
وضعیت جو سیاره
سیاره ناهید در میان سیارات منظومه شمسی دارای غلیظ ترین جو است.حدو ۹۰ در صد جرم کل جو سیاره در فاصله سطح تا ارتفاع ۲۸ کیلومتری وجود دارد ودر این فاصله مانند یک اقیانوس رفتار می کند.بررسی ها نشان می دهند بخاطر این جو غلیظ تنها ۲ درصد از نور خورشید به سطح آن می رسد.۹۶.۵ درصد جو ناهید از دی اکسید کربن‚ ۳.۵ درصد نیتروژن ‚مقداری منواکسید کربن‚ دی اکسید گوگرد ‚اسیدسولفوریک‚ بخار آب‚ آرگون ‚هلیم ‚کریپتن‚ گزنون ‚هیدروکلریک ‚هیدروفلوریک ‚سولفید هیدروژن وکاربونیل سولفاید تشکیل شده است.
جالب است بدانید زمین تقریبا”همین مقدار دی اکسید کربن دارد که البته بصورت سنگهای آهکی در trust وجود دارد.دی اکسید کربن ابتدا در جو زمین بوده ٫ سپس با آب اقیانوسها ترکیب شده وبصورت سنگهای آهکی در آمده است.هم چنین گیاهان نیز دی اکسید کربن را جذب می کنند.گفتنی است در حال حاضر مقدار دی اکسید کربن اقیانوسهای زمین ۶۰ برابر موجودی آن در جو زمین می باشد.
فشار جو ناهید
فشارجو ناهید با تغییر ارتفاع تغییر می کند ودر سطح نیز به حدود ۹۲ برابر جو زمین میرسد که این مقدار با فشار در عمق یک کیلومتری اقیانوسها برابر است.جو ناهید از دو لایه اصلی با نام های تروپوسفر وتروموسفرکه مشابه تروموسفر زمین است تشکیل شده است. در قسمت روز سیاره٬ لایه ترموسفر که شبیه ترموسفر زمین است وجود دارد که دما در آن از ۱۸۰درجه کلوین در ارتفاع صد کیلومتری به دمای ۳۰۰ در جه در ناحیه exosphere می رسد.این لایه در قسمت تاریک سیاره ناپدید می شود.شب هنگام دما از ۱۸۰ درجه در ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری به ۱۰۰ درجه در ارتفاع ۱۵۰ کیلومتری می رسد.
دما در ناهید
تغییرات دمایی در ست از بالای ابرهای سیاره در ارتفاع ۷۵ تا ۱۰۰کیلومتری بسیار زیاد است وتغییرات روزانه به اندازه ۲۵ درجه در ارتفاع ۹۵ کیلومتری نیز ثبت شده اند.
لایه های زهره
پاپین تر از این لایه مغشوش یعنی از ارتفاع حدود ۷۵ کیلومتری لایه دوم یعنی لایه ابرآلود تروپوسفر قرار دارد.سه لایه مجزا که از لحاظ اندازه ذرات وغلظت متفاوت هستند در لایه ترپوسفر در فاصله ۵۰ تا ۷۰ کیلومتری وجود دارد.قطرات اسیدسولفوریک اجزاءاصلی ابرهای سیاره هستند.این قطرات از واکنش مولکولهای آب ودی اکسید گوگرد در نواحی بالایی جو وتحت تاثیر تابش ماوراءبنفش نور خورشید بوجود آمده اند.
در نواحی پایین ای ابرها احتمال بارش نیز مطرح شده است.(همان چیزی که به بارانهای اسیدی سطح ناهید معروف شده است.)دمای بطور ثابت از بالای ابرها با درجه ۳۰۰ درجه کلوین شروع شده وبه دمای ۷۵۰ درجه در سطح سیاره افزایش پیدا می کند.این دمای بالاترین دمای سطحی در میان اجرام منظومه شمسی می باشد وحتی از دمای ذوب سرب نیز بیشتر است.
دلیل این دمای زیاد همان چیزی است که ما آنرا بانام پدیده گلخانه ای می شناسیم.سیاره ناهید از زمین به خورشید نزدیکتر است بنابراین مقدار انرژی دریافتی آن نیز بیشتر است.تابشی که به سطح می رسد باوجود لایه ابری از جنس دی اکسید کربن توانایی برگشت به فضا نداشته ودر میان لایه ابری وسطح سیاره جذب شده است.البته تاحدودی وجود بخار آب ودی اکسید گوگرد نیز در بروز چنین پدیده ای هم موثر می باشد.گفتنی است دمای سیاره از این مقدار کنونی بیشتر نخواهد شد چراکه جو سیاره وسطح آن در حالت موازنه شیمیایی هستند.
وضعیت ابرهای سیاره
مهمترین پدیده در جو سیاره که ظاهرا” کل سیاره را تحت تاثیر قرار داده ابرهای آن می باشد.ابرها ۷۶ درصد از نور خورشید را بازتاب می کنند.بررسی ویژگیهای ظاهری ابرها کمک بزرگی در جهت شناخت جو سیاره بوده اند.بادهایی که به این ابرها شکل می دهند درتمام مناطق سیاره در حال وزیدن هستند.چرخش جو سیاره در میان سیارات منظومه شمسی همتا ندارد.علیرغم چرخش کند خود سیاره ابرهای آن هر ۴ روز یکبار سیاره را دور می زنند.سرعت در نواحی بالای ابرها که از شرق به غرب می وزند به ۱۰۰ متر در ثانیه یا ۳۶۰ کیلومتر در ساعت هم می رسد.(حرکت ابرها از سمت دو قطب به سوی استوا می باشد)مقدار سرعت با کاهش ارتفاع بطور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد سرعت در ارتفاع ده کیلومتری به حدود ۱۸ کیلومتر در ساعت ودر سطح به حتی کمتر از یک متر درثانیه یا ۴ کیلومتر در ساعت می رسد.
دلیل سرعت زیاد ابرها
دلیل سرعت زیاد ابرها در نواحی بالایی جو هنوز بخوبی روشن نیست ولی احتمالا”ناشی از انتقال اندازه حرکت از خود سیاره که دارای حرکت کندی است همینطور اندازه حرکت لایه های پایینی جو به لایه های بالایی جو که دارای وزن بسیار کمتری هستند می باشد.بنابر نظرات دیگر تقریبا”تمام انرژی دریافتی از خورشید در نواحی بالای ابرها جذب می شود واین انرژی بسیار زیاد موجب حرکت ابرها به شکل ابر-چرخش super –rotation شده است .چنین ابر چرخشی در بالای ابرهای قمر زحل تیتان ونواحی بالایی جو زمین نیز مشاهده شده است.
اطلاعاتی که از جو سیاره داریم بیشتر توسط مدارگرد پایونیر ناهید که هر روز از میان آن می گذشت بدست آمده است.
عوارض سطحی سیاره
عوارض سطحی سیاره دوره های بسیار متفاوتی را طی نموده است وظاهرا” این تغییرات قبل از بوجود آمدن جو غلیظ آن بوده اند.تصاویر بدست آمده از سطح نورد ونرا متعلق به شوروی سابق نشان از صحراهایی پوشیده از سنگلاخ است ودر بعضی نواحی نیز نقاط تیره رنگی مشاهده می شوند که احتمالا” نشان از تغییرات شمیایی وخوردگی بوده اند. مطالعات رادیواکتیویته نیز نشان می دادند که ترکیبات آن بسیار شبیه بازالت بوده با این تفاوت که مقدار عنصر پتاسیم در آن از حد معمول اندکی بیشتر بوده است.
مواد بازالتی سطح سیاره بسیار شبیه نمونه های مشابه در کف دریاها در زمین می باشد. ۷۰درصد از نواحی سطحی بصورت فلات ۲۰ درصد بصورت نواح پست و۱۰ درصد باقیمانده به صورت نواحی مرتفع هستند که در دو منطقه اصلی قاره مانند پراکنده شده اند که باپسوند ترا Terra شناخته می شوند ونواحی فلات مانندPlanitia آنها را از هم جدا کرده اند.
سیاره زهره شفق قطبی دارد
در دهه ۶۰ دانشمندان می دانستند که این سیاره تقریباً بدون میدان مغناطیسی است. برای مثال، این بدان معنی است که هیچ شفق قطبی در زهره دیده نمی شود. این درحالی است که تازه ترین اطلاعات کاوشگر مدارگرد ونوس اکسپرس آژانس فضایی اروپا (اسا) نشان می دهد که شفقها در این سیاره نیز وجود دارند.
[dideo id=”v/yt/v1OuZNOCIh0″]
فیزیکدان نجوم دانشگاه علم و فناوری چین و تیم تجسس مغناطیس سنج ونوس اکسپرس در بررسیهای خود دریافتند که رفتار گاز یونیزه و میدان بسیار ضعیف مغناطیسی ونوس همان پدیده ای را نشان می دهند که در اصطلاح به آن “اتصال مجدد مغناطیسی” گفته می شود. این “اتصال مجدد مغناطیسی”، پدیده ای است که در پایه تشکیل شفقهای قطبی قرار دارد و به همین علت، باد خورشیدی (جریان ذرات باردار رسیده از خورشید) میدان مغناطیسی سیارات را همانند نوعی جریان الاستیکی جابجا می کنند.
زمانی که این الاستیک رها می شود نیروی مغناطیسی به حالت طبیعی خود باز می گردد و میزان زیادی انرژی آزاد می کند. این انرژی الکترونها را به سمت لایه های بالاتر اتمسفر شتاب می دهد و در این لایه ها نمایشهای تماشایی نور شکل می گیرند.
پدیده های اتصال متصل در مغناطیس کره (مگنتوسفر ) سیارات عطارد، مشتری، زحل و زمین که میدانهای مغناطیسی پرقدرتی دارند دیده می شود.اطراف این سیارات، میدان مغناطیسی ذرات باردار باد خورشیدی را منحرف و یک حبات حفاظتی را ایجاد می کند که در یک دنباله مغناطیسی در طرف مخالف خورشید امتداد می یابد و دقیقاً در اینجا اتصال مجدد به وجود می آید. براساس گزارش ساینس، اکنون برای اولین بار این پدیده در یک سیاره بدون میدان مغناطیسی همانند زهره دیده شده است.
تنها یک لایه نازک اتمسفر، سطح زهره را از باد خورشیدی حفظ می کند. به همین دلیل این سیاره به طور پایدار و بدون جابجایی یک دنباله مغناطیسی را در خلاف خورشیدی می گستراند. به این ترتیب، مغناطیس کره القایی، ونوس را از باد خورشیدی محافظت می کند، هرچند حجم آن ۱۰ برابر کوچکتر از مگنتوسفر زمین است.
کوه ها در ناهید
ناحیه بزرگ نیمکره شمالی ایشتارتراISHTAR TERRA نام دارد ودارای کوههایی بلند است که ارتفاع بلندترین آنها بانام ماکسول به ۱۰ کیلومتر می رسد. مساحت ایشتار ترا در حدود استرالیا می باشد. مهمترین فلات در نیمکره شمالی آتالانتا نام دارد که بلندی آن از سطح متوسط سیاره ۱۴۰۰ متر بیشتر است ومساحت آن به اندازه مساحت خلیج مکزیکو است.فلات دیگری در نیمکره شمالی وجود دارد که نام آن بتا رجیو Beta regio می باشد که از جنس مواد آتشفشانی است وطول آن در حدود ۲۵۰۰ کیلومتر است.در این منطقه دو آتشفشان پوسته ای بانام Rhea Mons وTheia Mons وجود دارد.بلندی آنها در حدود ۴ کیلومتر است، مانند آتشفشانهای هاوایی در زمین بوده واحتمال فعالیت نیز دارند. بقیه قسمتهای نیمکره شمالی از سرزمینهایی پست مانند دریاها در سطح ماه می باشد.
منطقه قاره مانند مرتفع دیگر که در عرضهای جنوبیتر نسبت به ایشتارترا وجود دارد آفرودیت ترا APHRODITE TERRA نام دارد. مساحت این منطقه نیز در حدود نصف مساحت آفریقا می باشد.گفتنی است علاوه بر دو منطقه نامبرده منطقه سومی نیز با کمک اطلاعات مدارگرد ماژلان کشف شده که نام لدا ترا LEDA TERRA برآن گذاشته اند.این منطقه در عرضهای جنوبی تر از عرض ۵۰ درجه قرار دارد و درشمال آن فلات آلفا رجیو ALPHA REGIO قرار دارد.
شکل‌های مختلف ناهید
ممکن است این سیاره قمر مخصوص به خودش را نداشته باشد، اما حالت‌هایی شبیه به ماه را دارد. گالیله در سال ۱۶۱۰ مشاهده کرد که ناهید دارای حالت‌هایی شبیه به ماه است.
وجود علائم حیات در سیاره ناهید
گروهی از دانشمندان با انتشار نتایج تحقیقات خود در ۲ مقاله گزارش دادند که با استفاده از تلسکوپ‌های قوی در جو سیاره «ونوس» آثار گاز «فسفین» را مشاهده کرده اند. در صورت انجام مطالعات بیشتر و اثبات این موضوع، دانشمندان به دنبال آثار حیات در این سیاره خواهند بود.
اگرچه ستاره شناسان گفته اند که هنوز درباره یافته خود اطمینان ندارند، اما نشانه‌هایی از نوعی زندگی میکروبی عجیب را در ابرهای اسید سولفوریکی جو ناهید مشاهده کرده اند.
در این مطالعه جدید که نتایج آن طی ۲ مقاله در ژورنال «نیچر آسترونومی» منتشر شده، ۲ تلسکوپ مستقر در هاوایی و شیلی ابرهای ضخیم جو ونوس را مورد بررسی قرار داده و آثار شیمیایی گاز «فسفین» را در آن مشاهده کرده اند. گاز «فسفین» یک گاز سمی است که در روی زمین تنها ارتباط با حیات دارد.
یافته جدید این پرسش را در ذهن بسیاری از فضانوردان ایجاد کرده که آیا سیاره‌ای که زمانی بیش از هر سیاره دیگر در منظومه شمسی به زمین شبیه بوده، مورد غلفت بشریت قرار گرفته است.
«سارا سیگر»، از دانشمندان ستاره شناسی در موسسه فناوری «ماساچوست» و نویسنده یکی از ۲ مقاله اخیر، در این باره می‌گوید «این یافته‌ای خیره کننده و غیر قابل انتظار است و قطعا زمینه‌ای برای تحقیقات بیشتر درباره احتمال وجود حیات در جو ونوس خواهد بود.»
«کلارا سوساسیلوا»، از دانشگاه «هاروارد» که تمرکز تحقیقات وی بر روی گاز «فسفین» قرار دارد و مقاله دوم را نوشته، در این باره می‌گوید «ما می‌دانیم که این یک یافته فوق العاده است.»
«سارا استوارت جانسون»، یکی دیگر از اعضای این گروه تحقیقاتی می‌گوید «ونوس به مدت طولانی مورد غفلت ناسا قرار گرفته و این مایه شرمساری است.»
اولین کاوشگر فرود آمده بر روی این سیاره
نخستین فضاپیمایی که بر روی این سیاره فرود آمد، «ونرا ۷» نام داشت که در ۱۵ دسامبر سال ۱۹۷۰ توسط دولت شوروی به سطح این سیاره فرستاده شد.
پیش از این فضاپیما، دولت شوروی یکبار دیگر نیز برای رساندن فضاپیمایی به سطح این سیاره تلاش کرده بود که این اتفاق با شکست مواجه شده بود. به دلیل وزش باد‌های شدید و گرمای زیاد، کاوشگر‌های معدودی می‌توانند بر روی سطح این سیاره فرود بیایند.
جدولی از فهرست فضاپیماهایی که تاکنون به سمت زهره رهسپار شده اند
| نام فضاپیما | تاریخ پرتاب | نتیجه ماموریت |
| ونرا ۱ | ۱۲ فوریه ۱۹۶۱ | تا فاصله ۱۰۰۰۰۰ کیلومتری زهره رسید.در فاصله ۷۵۰۰۰۰۰ کیلومتری زمین ارتباط با آن قطع شد. |
| مارینر ۱ | ۲۲ ژولای ۱۹۶۲ | عملیات ناموفق.در دریا سقوط کرد |
| مارینر ۲ | ۲۷ اوت ۱۹۶۲ | به سیاره رسید ولی در ۴ ژانویه ۱۹۶۳ ارتباط با آن قطع شد |
| زوند ۱ | ۲ آوریل ۱۹۶۴ | چند هفته پس از پرتاب ارتباط با آن قطع شد |
| ونرا ۲ | ۱۲ نوامبر ۱۹۶۵ | به فاصله ۲۴۰۰۰ کیلومتری زهره رسید. |
| ونرا ۳ | ۱۶ نوامبر ۱۹۶۵ | در ۱ مارس ۱۹۶۶طی عملیات فرود با سطح برخورد ونابود شد |
| ونرا ۴ | ۱۲ ژوئن ۱۹۶۷ | در ۱۸ اکتبر ۱۹۶۷ بر سطح فرود آمد و طی فرود اطلاعاتی ارسال نمود. |
| مارینر ۵ | ۱۴ ژوئن ۱۹۶۷ | به فاصله ۴۱۰۰ کیلومتری سیاره رسید واطلاعاتی ارسال کرد |
| ونرا ۵ | ۵ ژانویه ۱۹۶۹ | در ۱۶ می ۱۹۶۹ طی عملیاتی ناموفق بر سطح فرود آمد |
| ونرا ۶ | ۱۰ ژانویه ۱۹۶۹ | در ۱۷ می ۱۹۶۹ طی عملیاتی ناموفق بر سطح فرود آمد |
| ونرا ۷ | ۱۷ اوت ۱۹۷۰ | در ۱۵ دسامبر۱۹۷۰ بعد از فرود به مدت ۲۳ دقیقه اطلاعاتی ارسال نمود |
| ونرا ۸ | ۲۶ مارس ۱۹۷۲ | در ۲۲ ژولای ۱۹۷۲بعد از فرود به مدت ۵۰ دقیقه اطلاعاتی ارسال نمود |
| مارینر ۱۰ | ۳ نوامبر ۱۹۷۳ | در ۵ فوریه ۱۹۷۴ به فاصله ۵۸۰۰ کیلومتری سیاره رسید اطلاعاتی ارسال نمود وبه سمت سیاره تیر رفت. |
| ونرا ۹ | ۸ ژوئن ۱۹۷۵ | در ۲۱ اکتبر ۱۹۷۵ بر سطح فرود آمد و طی ۵۵ دقیقه یک عکس ارسال نمود. |
| ونرا ۱۰ | ۱۴ ژوئن ۱۹۷۵ | در ۲۵ اکتبر ۱۹۷۵ بر سطح فرود آمد و طی ۶۵ دقیقه یک عکس ارسال نمود. |
| پایونیر زهره ۱ | ۲۰ می ۱۹۷۸ | به مداری با ارتفاع ۱۴۵ تا ۶۶۰۰۰ کیلومتری سیاره با دوره ۲۴ ساعته رسید.ارتباط با آن در ۹ اکتبر ۱۹۹۲ قطع شد |
| پایونیر زهره ۲ | ۸ اوت ۱۹۷۸ | ۴ سطح نشین داشت ودر ۹ دسامبر ۱۹۷۸ بر سطح فرود آمد.تنها یکی از سطح نشینها موفق بود واطلاعات ارسال نمود |
| ونرا ۱۱ | ۹ سپتامبر ۱۹۷۸ | در ۲۵ دسامبر ۱۹۷۸ بعد از فرود به مدت ۹۵ دقیقه اطلاعات ارسال نمود |
| ونرا ۱۲ | ۱۴ سپتامبر ۱۹۷۸ | در ۲۲ دسامبر ۱۹۷۸ بعد از فرود به مدت ۶۰ دقیقه اطلاعات ارسال نمود |
| ونرا ۱۳ | ۳۰ اکتبر ۱۹۸۱ | در ۱ مارس ۱۹۸۲ بر سطح فرود آمد به آزمایش خاک پرداخت وبه مدت ۶۰ دقیقه به ارسال اطلاعات پرداخت. |
| ونرا ۱۴ | ۴ نوامبر ۱۹۸۱ | در ۵ مارس ۱۹۸۲ بر سطح فرود آمد به آزمایش خاک پرداخت وبه مدت ۶۰ دقیقه به ارسال اطلاعات پرداخت. |
| ونرا ۱۵ | ۲ ژوئن ۱۹۸۳ | به مداری قطبی با ۱۰۰۰ تا ۶۵۰۰۰ کیلومتر ارتفاع رسید و به نقشه برداری راداری از سیاره پرداخت |
| ونرا ۱۶ | ۷ ژوئن ۱۹۸۳ | به مداری قطبی با ۱۰۰۰ تا ۶۵۰۰۰ کیلومتر ارتفاع رسید و به نقشه برداری راداری از سیاره پرداخت |
| وگا ۱ | ۱۵ دسامبر ۱۹۸۴ | در ۱۱ ژوئن۱۹۸۵ از فاصله ۸۸۹۰ کیلومتری آن گذر کرد وبه سمت دنباله دار هالی رفت.سطح نشین آن بر سطح زهره فرود آمد به مدت ۲۰ دقیقه اطلاعات ارسال نمود وبالن همراه خود را در جو سیاره رها نمود |
| وگا ۲ | ۲۰ دسامبر ۱۹۸۴ | در ۱۵ ژوئن۱۹۸۵ از فاصله ۸۰۳۰ کیلومتری آن گذر کرد وبه سمت دنباله دار هالی رفت.سطح نشین آن بر سطح زهره فرود آمد به مدت ۲۱ دقیقه اطلاعات ارسال نمود وبالن همراه خود را در جو سیاره رها نمود |
| ماژلان | ۵ می ۱۹۸۹ | به مداری با ارتفاع ۲۹۴ تا ۸۴۵۰ کیلومتری سیاره رسید.به نقشه برداری راداری پرداخت ودر تاریخ ۱۱ اکتبر ۱۹۹۴ در جو سیاره سوخت. |
| گالیله | ۱۸ اکتبر ۱۹۸۹ | در ۱۰ فوریه ۱۹۹۰ به فاصله ۱۶۰۰۰ کیلومتری سیاره رسید وسپس به سمت سیاره مشتری رفت. |
| کاسینی | ۱۸ اکتبر ۱۹۹۷ | در دو تاریخ ۲۶ آوریل ۱۹۹۸ و۲۰ ژوئن ۱۹۹۹ به فاصله نزدیکی از سیاره رسید وسپس به سمت زحل رفت. |
[dideo id=”v/yt/BvXa1n9fjow/venus-101-%7C-national-geographic”]
