تا ۵۰ سال دیگر انسان ها روی یک سیارک حضور می یابد

دانشمندان پیش بینی می کنند انسان ها یا همان بشریت تا ۵۰ سال دیگر می تواند روی یک سیارکی حضور پیدا کند.

تا ۵۰ سال دیگر انسان ها روی یک سیارک حضور می یابد، در سال ۲۰۱۰، تقریباً ۵۰ سال پس از پیشنهاد رئیس جمهور جان اف کندی برای فرستادن انسان به ماه، پرزیدنت اوباما تاریخ ۲۰۲۵ را برای ناسا برای فرود انسان بر روی یک سیارک پیشنهاد کرد. اگر فقط به آسانی در وسیله نقلیه بروس ویلیس آرماگدون بود.

در سال ۲۰۱۰، این یک شاهکار غیرمحتمل به نظر می رسید. در واقع، حتی تعیین یک جدول زمانی برای فرود انسان بر روی یک سیارک نیز پوچ به نظر می رسید.

ده سال بعد، در سال ۲۰۲۰، منشأ، تفسیر طیفی، شناسایی منابع، امنیت، کاوشگر رگولیت (OSIRIS-REx) ناسا برای مدت کوتاهی بر روی یک سیارک باستانی به نام Bennu برخورد کرد تا گرد و غبار و سنگریزه‌ها را از سطح زمین جمع‌آوری کند تا به زمین برسد. ۲۰۲۳.

اکنون، در اخبار هیجان‌انگیزی، دانشمندان موشکی پیش‌بینی کرده‌اند که ماموریت‌های فضایی انسان به کمربند سیارک‌ها می‌تواند ظرف ۵۰ سال آینده انجام شود، البته به شرطی که انسان تا سال ۲۰۳۸ به مریخ برسد.

این بدان معناست که فرود انسان بر روی اجرام آسمانی دیگر ، فراتر از ماه و مریخ؛ می تواند توسط بسیاری از کسانی که امروز زنده هستند، مشاهده کنند.

دانشمندان، جاناتان جیانگ، ناظر گروه و دانشمند اصلی در JPL (آزمایشگاه رانش جت) در پاسادنا، و همکارانش، یافته‌های خود را در مطالعه‌ای با عنوان تأثیر محدودیت‌های اقتصادی بر چارچوب زمانی پیش‌بینی‌شده برای اکتشاف فضای اعماق با خدمه انسانی منتشر کرده‌اند. در حال حاضر تحت بررسی همتایان مدل آنها بر اساس تحلیل اقتصادی نرخ افزایش بودجه های فضایی در طول زمان و سرعت پیشرفت فناوری از آغاز عصر فضا است.

دانشمندان پیش بینی می کنند که انسان تا سال ۲۰۷۳ روی سیارکی فرود خواهد آمد و مشتری در سال ۲۱۰۳ به شرطی که انسان ها تا سال ۲۰۳۸ به مریخ برسند.

ده سال بعد، در سال ۲۰۲۰، منشأ، تفسیر طیفی، شناسایی منابع، امنیت، کاوشگر رگولیت (OSIRIS-REx) ناسا برای مدت کوتاهی بر روی یک سیارک باستانی به نام Bennu برخورد کرد تا گرد و غبار و سنگریزه‌ها را از سطح زمین جمع‌آوری کند تا به زمین برسد، ۲۰۲۳.

یک تکنیک جدید پرینت سه بعدی، اشیاء را از رزین در عرض چند ثانیه تولید می کند این بدان معناست که فرود انسان بر روی اجرام آسمانی دیگر، فراتر از ماه و مریخ – می تواند توسط بسیاری از کسانی که امروز زنده هستند، مشاهده کنند.

جیانگ به IE می‌گوید که یکی از محرک‌های انجام مطالعه در مورد اکتشافات اعماق فضا و مأموریت‌های خدمه به جهان‌های دیگر، عکسی از زمین بود که توسط مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا از مریخ گرفته شد. جیانگ به ما می گوید: “این یک نقطه کوچک است که توسط تاریکی احاطه شده است. و درک فعلی ما از فیزیک به ما می گوید که ما در این نقطه کوچک با منابع محدود و تغییرات آب و هوایی گیر افتاده ایم. و دیر یا زود، این یک خطر برای ما است.”

جیانگ احساس می‌کند که، علی‌رغم توانایی‌های تکنولوژیکی ما، انسان‌ها «مانند کودکان رفتار می‌کنند». او حدس می‌زند که اگر تمدن دیگری از زمین بازدید کند، از دیدن انسان‌هایی که سلاح حمل می‌کنند تا در جنگ شرکت کنند و یکدیگر را بکشند، شگفت‌زده می‌شوند.

نگرانی در مورد افزایش جمعیت، مبارزه برای منابع، احتمال جنگ منابع، و حتی انقراض نهایی، همگی باعث شده است که برخی از آنها به ایجاد مستعمرات در فضا و یافتن خانه‌های جدید در خارج از جهان سوق پیدا کنند. کسانی که این را به عنوان یک راه حل پیشنهاد می کنند، احساس می کنند که ایجاد مستعمرات در جهان های دیگر تقریباً بقای طولانی مدت انسان ها را از انواع بلاهایی که ممکن است برای سیاره مادری پیش بیاید تضمین می کند.

جیانگ به هشدار پروفسور استیون هاوکینگ اشاره می کند که انسان ها باید در ۲۰۰ سال آینده زمین را ترک کنند تا بخواهیم زنده بمانیم.

این فیزیکدان معتقد بود که خطر نابودی حیات روی زمین توسط یک حمله سیارکی، هوش مصنوعی فراری یا تهاجم بیگانگان وجود دارد. او همچنین اضافه کرد که جمعیت بیش از حد، تجاوزات انسانی و تغییرات آب و هوایی می تواند باعث خودویرانی بشریت شود.

حال باید دید آیا چنین چیزی ممکن است یا خیر.