کشف کهکشان  NGC 474 توسط تلسکوپ هابل

تلکسوپ هابل یکی از قدیمی ترین تلسکوپ های ناسا بوده که در آخرین ماموریت خود توانست کهکشان  NGC 474 را کشف کند.

کشف کهکشان  NGC 474 توسط تلسکوپ هابل، اغلب کهکشان‌های بیضوی را می‌توان در خوشه‌های کهکشانی یافت. با این حال، تصویر جدیدی از کهکشان NGC 474 که توسط هابل گرفته شده است، تصویر جالبی را نشان می دهد. NGC 474 به جای احاطه شدن توسط خوشه های کهکشانی، در فضای نسبتاً خالی قرار دارد. علاوه بر این، کهکشان توسط پوسته ها احاطه شده است.

ناسا می گوید می تواند نتیجه جذب کهکشان های کوچکتر توسط NGC 474 باشد. بسیاری بر این باورند که این ممکن است میلیاردها سال پیش رخ داده باشد. با این حال، در نهایت، هیچ کس کاملاً مطمئن نیست که این پوسته های جزر و مد مانند در اطراف کهکشان چگونه شکل گرفته اند.

تلسکوپ فضایی هابل ناسا چیزهای خارق العاده ای کشف کرده است. برای شروع، رصدهای تقریباً ۳۰ ساله آن چیزهای زیادی در مورد چگونگی انبساط جهان به ما آموخته است. علاوه بر این، این تلسکوپ اخیراً تصویری از دو کهکشان در یک رقص گرفته است. با این حال، اکنون یک عکس جدید به ما نگاهی عالی به کهکشانی احاطه شده توسط پوسته ها می دهد.

کهکشان مورد بحث NGC 474 است و یک کهکشان بیضوی است. هابل اخیراً تصویری از این کهکشان را از نزدیک ثبت کرده است که اطلاعات بیشتری در مورد اندازه آن نشان می دهد. دانشمندان تخمین می زنند که کهکشان ۲.۵ برابر بزرگتر از کهکشان راه شیری ما باشد. اما، همانطور که در بالا اشاره کردم، این اندازه تنها ویژگی جالب نیست.

این به این دلیل است که چندین پوسته لایه ای کهکشان را احاطه کرده اند. دانشمندان دقیقاً مطمئن نیستند که چه چیزی باعث ایجاد پوسته ها شده است. با این حال، آنها معتقدند که ممکن است ناشی از ادغام کهکشانی باشد. چنین ادغامی احتمالاً می‌تواند پوسته‌های لایه‌ای مختلف را ایجاد کند. ناسا می گوید که شبیه به این است که چگونه یک سنگریزه در یک حوضچه می تواند موج هایی را در سراسر آب ایجاد کند.

همانطور که در بالا اشاره کردم، NGC 474 عمدتا در فضای خالی قرار دارد. به طور کلی، تقریباً ۱۰۰ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد. همچنین وسعت آن تقریباً ۲۵۰۰۰۰ سال نوری است.

به دلیل ویژگی های جالب آن، دانشمندان پوسته های جزر و مدی که کهکشان را احاطه کرده اند، مورد مطالعه قرار داده اند. مطالعات متعددی در مورد چگونگی شکل گیری این پوسته ها انجام شده است، اگرچه به نظر می رسد اجماع عمومی هنوز این است که NGC 474 میلیاردها سال پیش کهکشان دیگری را جذب کرده است. با این حال، چیزی که این کهکشان را که توسط پوسته‌ها احاطه شده است جذاب‌تر می‌کند، این است که در حال دور شدن از خورشید است.

دانشمندان بر این باورند که کهکشان به لطف انرژی تاریک با سرعت ۲۴۱۲ کیلومتر در ثانیه دور می شود. به این ترتیب، ممکن است همچنان از خورشید دورتر و دورتر شود. ستاره شناسان همچنین یک ابرنواختر در کهکشان کشف کردند. آنها پس از کشف در سال ۲۰۱۷ آن را SN 2017fgc نامیدند.