برای فرمت کردن درایو USB نیازی به استفاده از ابزارهای پیچیده ندارید. می توانید این کار را مستقیم در File Explorer انجام دهید. اما معنی هر گزینه چیست و کدام را باید انتخاب کنید؟ این چیزی است که باید بدانید. در این مطلب یاد می‌گیریم چگونه درایو USB را در ویندوز ۱۰ فرمت کنیم.
چگونه درایو USB را در ویندوز ۱۰ فرمت کنیم
در ویندوز ۱۰ از چند طریق می‌توانید یک درایو USB را فرمت کنید. ساده‌ترین آنها This PC است. This PC مانند ورژن قبلی‌اش My Computer، همه هارد دیسک‌ها و دستگاه‌های ذخیره‌سازی خارجی متصل به دستگاه شما را فهرست می‌کند. در ادامه مطلب می‌بینیم چگونه درایو USB را در ویندوز ۱۰ فرمت کنیم.
از آیکون This PC روی دسکتاپ استفاده کنید. اگر آن را می‌بینید رویش دو بار کلیک کنید. یا روی Start کلیک کنید، This PC را در نوار جستجو تایپ کنید و سپس Enter یا Open را بزنید.
همچنین می‌توانید File Explorer را باز کنید و روی This PC در قسمت سمت چپ کلیک کنید.
وقتی باز شد، فهرست درایوهای متصل را در زیر Devices and drives خواهید دید.
اگر مطمئن نیستید که کدام درایو متعلق به USB است، آن را جدا کنید و دوباره وصل کنید. پنجره This PC هر زمان که تغییر سخت افزاری رخ دهد به روز می‌شود. بنابراین وقتی ویندوز دستگاه را شناسایی کرد، می‌توانید آن را تشخیص دهید.
روی درایو USB راست کلیک کنید و Format را انتخاب کنید.
چگونه درایو USB را در ویندوز ۱۰ فرمت کنیم؟ اینجا چند انتخاب دارید. صفحه Format چندین گزینه دارد. در بیشتر موارد می توانید هیچ تغییری در آن ها ندهید. اما اگر می خواهید چیزی را تغییر دهید، با معنی هر گزینه را آشنا شوید:
Capacity – سایز درایوی را که انتخاب کرده اید به شما می گوید.
File System – این مورد به شما امکان می‌دهد بین تعداد معدودی از سیستم‌های فایل انتخاب کنید. هر کدام دارای ویژگی‌های متفاوتی هستند که حداکثر اندازه فایل، حداکثر حجم ذخیره‌سازی و سازگاری با سیستم عامل را تعیین می‌کند. سیستم فایلی که استفاده می‌کنید مهم است.
Allocation Unit Size – مربوط به نحوه تقسیم فضای درایو USB است. واحدهای کوچکتر باعث اتلاف فضای کمتری می‌شوند، اما سرعت پایینتری دارند. اگر نیاز خاصی ندارید آن را به حال خود رها کنید.
Volume Label – این فقط نام درایو است. هر نامی که دوست دارید بگذارید.
Format Options – می‌توانید میان Quick Format و Full Format انتخاب کنید. Quick Format در واقع هیچ داده‌ای را پاک نمی‌کند، فقط به آن اجازه می‌دهد که بازنویسی شود. اما Full Format کل درایو USB را بازنویسی می‌کند. چون تعداد دفعات فرمت کردن فلش مموری محدود است، فقط وقتی واقعا نیاز دارید سراغ Full Format بروید. مثلا قبل از دور انداختن یا دادن USB به کسی، اطلاعات حساس را پاک کنید.
کدام File System را انتخاب کنیم؟
اگر نمی‌دانید به کدام فرمت فایل نیاز دارید یا کاربرد خاصی مد نظرتان نیست، احتمالا باید exFAT را انتخاب کنید. Linux، macOS، Chrome OS و ویندوز از ExFAT پشتیبانی می‌کنند و با ۹۰ درصد کامپیوترهایی که تاکنون دیده‌اید کار می‌کند. exFat از درایوهای USB و فایل های بزرگتر از ۱۰۰ پتابایت نیز پشتیبانی می‌کند. نیازی به گفتن نیست که تا قبل از سال ۲۰۴۰ دیگر نیازی به نگرانی در مورد این محدودیت نخواهید داشت. تنها نقطه ضعف این است که ذخیره تعداد زیادی فایل کوچک ممکن است به دلیل اندازه بلوک باعث هدر رفتن فضای زیادی شود.
اگر می‌خواهید فایل‌های کوچک را جابجا کنید، سراغ FAT32 بروید. FAT32 از نظر استانداردهای کامپیوتری قدیمی است. قدمت آن یک امتیاز بزرگ و هم یک نقطه ضعف بزرگ است: همه کامپیوترها و کنسول‌های بازی از آن پشتیبانی می‌کنند، اما نمی‌تواند فایل‌های بزرگتر از چهار گیگابایت را مدیریت کند.
اگر فقط با ویندوز کار می‌کنید، فرمت های دیگر مانند NTFS هم خوب است. فرمت مخصوص macOS نیز APFS است. تغییر File System آسان است، فقط باید درایو USB را دوباره فرمت کنید. یادتان باشد با فرمت مجدد درایو، اطلاعاتی که در درایو ذخیره کرده‌اید، پاک می‌شود.
حالا می‌دانیم چگونه درایو USB را در ویندوز ۱۰ فرمت کنیم.
