در فاصله ۴۰۰۰ سال نوری از زمین، ستاره اسرارآمیزی که هر ۲۰ دقیقه یکبار چشمک می زند، توسط تلسکوپ های رادیویی رصد شده است اما ستاره شناسان درباره هویت این پدیده چندان مطمئن نیستند.
ستاره شناسان این پدیده را یک دوره طولانی گذرا می نامند. گذرا به پدیده یا اجسامی در آسمان گفته می شود که در طول مدت زمان دچار تغییر می شوند. پدیده هایی مانند تپ اخترها گذرای سریع هستند زیرا در طی یک دوره زمانی چند ثانیه یا حتی میلی ثانیه، فلش یا چشمک روشنی از خود ساطع می کنند. گذرای آهسته به اجسامی مانند ابرنواخترها گفته می شود که در طی روزها یا ماه ها به شدت درخشندگی می یابند.
اما درباره این پدیده شرایط به این سادگی نیست. این شی اسرارآمیز بسیار متفاوت است به طوری که سه بار در ساعت دارای شرایط گذرا است. تقریباً در هر ۱۸ دقیقه به یکی از درخشان‌ترین اجرام رادیویی در آسمان تبدیل می‌شود که فلش آن از نیم ثانیه تا نزدیک به یک دقیقه طول می‌کشد. دوره طولانی و روشنایی بسیار زیاد، چیزی است که آن را بسیار غیرعادی جلوه می دهد.
اولین ایده درباره کشف هویت این پدیده این است که آن را یک جسم فرضی در نظر بگیریم که به عنوان مغناطیسی دوره فوق العاده طولانی شناخته می شود. مغناطیس ها ستاره های نوترونی مانند تپ اخترها هستند اما میدان های مغناطیسی بسیار قوی تری از آن ها دارند.
تصور می‌شود که بیشتر مغناطیس ها به سرعت تپ‌اخترها می‌چرخند اما میدان‌های مغناطیسی قوی آن‌ها می‌تواند با گاز یونیزه شده اطراف به گونه‌ای تعامل داشته باشد که باعث کند شدن قابل‌توجه آن شود. از این رو آن ها به نوعی تپ اختر کند و چرخان تبدیل می شوند.
این ایده دارای مشکلاتی هست که باعث می شوند خیلی قانع کننده نباشد زیرا که اخترشناسان تصور می کنند پدیده هایی که با نام مغناطیس‌های دوره فوق العاده شناخته می شوند چندان درخشان نیستند.
ایده دیگر این شی را یک نوع عجیب از کوتوله سفید در نظر می گیرد. اما واضح نیست که یک کوتوله سفید چگونه می تواند تا این حد روشن و درخشان شود.
بر اساس مشاهدات ما می دانیم که این جسم دارای یک میدان مغناطیسی شدید است زیرا نور رادیویی که از سوی آن دریافت می شود، به شدت قطبی شده. از طرف دیگر ذرات باردار هنگامی که با یک میدان مغناطیسی قوی برخورد می کنند، نور بسیار پلاریزه ساطع می کنند.
ما همچنین می دانیم که یک پدیده گذرا نمی تواند به سادگی یک اثر تپ اختر استاندارد باشد. تپ اخترها فلش های منظمی از خود ساطع می کنند زیرا چرخش آن ها پرتویی از نور شدید رادیویی را در سراسر آسمان می چرخاند.
هر بار که پرتو به سمت ما حرکت می کند فلش رادیویی را می بینیم؛ درست شبیه فلش یک فانوس دریایی. این ستاره اسرارآمیز تقریبا هر ۲۰ دقیقه یکبار چشمک می زند اما این فلش ها فقط در طول چند ساعت اتفاق می افتد و منظم نیستند. این تیم در طول دوره‌های رصد خود شاهد جابه‌جایی آن بین دوره‌های فعال و آرام بودند. بنابراین اتفاقات عجیبی در حال وقوع است.
البته، هیجان انگیزترین ایده در این باره بیان می کند که شی گذرا چیزی است که ما انتظارش را نداریم. ممکن است یک سیاه چاله تازه تشکیل شده و یا یک ستاره فرضی باشد. بنابراین تحقیقات این تیم در جهت یافتن پدیده های مشابه برای حل معمای ستاره اسرارآمیزی که هر ۲۰ دقیقه یکبار چشمک می زند، ادامه پیدا خواهد کرد. پدیده ای که که هرگز انتظار پیدا کردن آن را نداشتند.
