در حدود ۱۳.۷ میلیارد سال پیش و زمانی که کیهان بسیار جوان بوده است، اولین ستاره ها در تاریکی مطلق شکل گرفتند و جهان را روشن کردند. ما هنوز هیچ یک از این اولین ستارگان را که به عنوان ستارگان جمعیت III شناخته می شوند، پیدا نکرده ایم اما به تازگی ممکن است ستاره شناسان شواهدی از اولین ستارگان در جهان را پیدا کرده باشند.
AS0039 که در کهکشان کروی شکل و کوتوله Sculptor در فاصله ۲۹۰۰۰۰ سال نوری از ما قرار دارد، دارای ترکیب شیمیایی است که نشان می دهد عناصر ستاره نوع III که یک ابرنواختر به شمار می آید را در خود جای داده است.
بر اساس تجزیه و تحلیل ستاره شناسان، این ستاره نه تنها دارای کمترین مقدار فلز و کربن در بین ستارگانی است که تا کنون در خارج از کهکشان راه شیری کشف شده اند، بلکه دارای کمترین فراوانی کربن است که تاکنون در هر ستاره ای دیده شده. در صورت تایید، AS0039 می تواند کلیدی برای کمک به ما در درک چگونگی روشن شدن چراغ های جهان هستی باشد.
در واقع با یک ستاره ثانویه با ویژگی های شیمیایی استثنایی روبرو هستیم. AS0039 که مقدار کمی آهن دارد، حتی از نظر کربن نیز غنی نیست و مقدار بسیار کمی منیزیم در مقایسه با سایر عناصر سنگین تر مانند کلسیم دارد.
اگرچه اخترشناسان درک بسیار خوبی از چگونگی تکامل کیهان از بیگ بنگ به حالت کنونی آن دارند، درک فضا-زمان در فاصله های دور از ما بسیار دشوار است. چند میلیون سال پس از انفجار بزرگ، فضا پر از گاز داغ، کدر و مات بود. تا زمانی که اولین ستاره ها متولد شدند و نور فرابنفش آن ها این گاز را یونیزه کرد، فضا شروع به پاک شدن کرد و نور توانست آزادانه جریان یابد.
فرآیندهای شکل‌گیری ستارگان در زمان حال به ما کمک می کند چگونگی تولد این ستاره‌های نوع III را بهتر درک کنیم. با این حال یافتن این نوع ستاره ها، بهترین راه برای کشف چگونگی وقوع این دوره عجیب در تاریخ کیهان خواهد بود و این یعنی ستاره هایی که از نظر عناصر سنگین بسیار فقیر هستند.
قبل از شکل گیری ستارگان، هیچ عنصر سنگینی در کیهان وجود نداشت و جهان مخلوطی از هیدروژن و هلیوم بود. هنگامی که ستارگان به وجود آمدند، همجوشی هسته ای در آن ها آغاز شد تا بتوانند عناصر سنگین‌تر مانند آهن تشکیل دهند. رویدادهای پرانرژی مانند ابرنواخترها حتی عناصر سنگین تری را به وجود آوردند.
این عناصر که در سراسر کیهان پراکنده شده‌اند، سپس به نسل‌های بعدی ستاره‌هایی که از گاز و غبار کیهانی متولد شده، منتقل شدند. بنابراین، اگر ستاره‌هایی را پیدا کنیم که فلزات نسبتاً کمی دارند، به این معنی است که ستاره باید کاملاً قدیمی باشد.
AS0039 دارای مقدار بسیار کمی از فلزات است. این به خودی خود جالب خواهد بود. کهکشان Sculptor به طور کلی از نظر فلز کاملاً فقیر است و این نشان می دهد که کاملاً ابتدایی است. AS0039 حتی برای موقعیت مکانی خود از نظر فلز ضعیف است.
دانشمندان دریافتند که AS0039 بیش از حد معمول برای یک ستاره کمبود فلز، کربن و منیزیم دارد. از آن جایی که این عناصر از طریق همجوشی هسته ستاره ای شکل می گیرند، این نشان دهنده منشا غیرعادی برای ابر گاز مولکولی AS0039 است که از آن تشکیل شده است.
چنین نسبت‌های فراوانی کربن-آهن، منیزیم-کلسیم و منیزیم-تیتانیوم با یک انفجار بسیار پرانرژی سازگار است. انفجاری که می تواند یک فرا ابرنواختر باشد که ۱۰ برابر از یک ابرنواختر پر انرژی تر است. این تا حدودی به این دلیل است که کلسیم و تیتانیوم عناصر آلفای انفجاری هستند که در طی یک انفجار ابرنواختری تشکیل می شوند. در طی یک انفجار پرانرژی تر، سطوح بالاتری از کلسیم و تیتانیوم دریافت می شود و این می تواند فراوانی عناصر را در AS0039 توضیح دهد.
این بدان معناست که AS0039 برخی از اولین شواهد رصدی و فرصتی شگفت انگیز برای درک اولین و قدیمی ترین ستاره‌های کیهان است.
