در این مقاله نگاهی به بازی Tails of Iron خواهیم داشت. اثر سرگرم کننده دوبعدی اثر odd bug studio که شباهت هایی به سری سولز دارد.
هر روز با بازی ای روبرو نمی شوید که یک سبک هنری عجیب و غریب شبیه کتاب داستان پر از حیوانات جنگلی با یک سیستم جنگی وحشیانه مبتنی بر سلاح را در کنار هم قرار دهد. همچنین به ندرت پیش می آید که چنین ایده هایی به گونه ای یکپارچه با هم ترکیب شوند طوری که احساس عدم هماهنگی نکند. Tails of Iron تلاش می کند تا بازی ای باشد که همه این کارها را با تأکید بر مکانیک RPG به همراه لحنی غم انگیز انجام دهد.
بازی در اوج رقابت طولانی بین دو پادشاهی شروع می شود. پس از یک دوره پایدار آرامش، پادشاهی موش بار دیگر خود را در خطر می بیند زیرا پادشاه سالخورده دیگر نمی تواند از آن محافظت کند. البته ، وارث تاج و تخت پسر او است ، که شما او را در طول سفر خطرناک نجات و بازسازی پادشاهی موش به شکوه سابق کنترل می کنید.
گیم پلی بازی همان چیزی است که از بازی های مشابه انتظار دارید. تعدادی سلاح مختلف به همراه وزن های مختلف که باید به آن ها توجه کنید و ماموریت های فرعی و اصلی که می توانید آن ها را به پایان برسانید. ، اگر نمی خواهید با پیچیدگی های نبردهای عمیق برخورد کنید یا غرق در طبیعت بی پایان جهان واقعاً گسترده باشید می توانید از بازی لذت ببرید اما مشکل اصلی Tails of Iron این است که هیچ یک از مکانیک های اصلی خود را آنقدر سرگرم کننده یا رضایت بخش نمی کند که بتواند طوفان یکنواختی را پشت سر بگذارد و ناگهان به محض مشاهده ایده های کوچک انگشت شمار شروع به تکرار می کند.
علی رغم چند مشکل، موسیقی و صدا در واقع منطقه ای است که در آن بازی به طور کلی کمی می درخشد. به نظر می رسد که موسیقی همیشه در شرایط مناسبی در هنگام نبردهای مهم و همراه با بخش های آرام تر قرار دارد. همه این ها یک پایه شنوایی کامل ایجاد می کند که تصاویر بصری به راحتی روی آن قرار می گیرند. در واقع ، ترکیب بینایی و صدا در اینجا به قدری خوب است که اگر بازی کمی بیشتر به آن متمایل شود ، واقعاً می تواند راه زیادی را برای نجات تجربه نه چندان جالب گیم پلی خود پیش ببرد.
این بازی یک افزودنی کاربردی و مفید برای ژانر خود است که به بازیکنان دنیای کاملاً خوبی برای تجربه می دهد و می تواند چالش های معناداری را در عین حال که به خوبی اجرا می شود ، ارائه دهد. با این حال مبارزات بازی می تواند گاهی آزاردهنده باشد. سبک هنری بازی، موسیقی جذاب و قیمت مناسب آن جذاب است اما این واقعیت که تقریباً هیچ یک از ایده های بازی هرگز به سطح قابل توجهی نمی رسد ، متأسفانه ارزش پایینی برای تجربه کلی ایجاد می کند.
