چگونه می توان یک شهاب سنگ را که بیش از ۶۰ میلیون سال پیش به زمین برخورد کرده است ردیابی کرد؟ با استفاده از ترکیبی از زمین شناسی و شبیه سازی های کامپیوتری ممکن است بتوانیم نحوه برخورد شهاب سنگی که منجر به انقراض دایناسورها شد را کشف کنیم.
این روش ها به دانشمندان این را اجازه می دهد تا معمای دیرینه باستان شناسی و نجوم را حل کنند؛ شهاب سنگی که باعث کشته شدن و انقراض دایناسورها شد از کجا آمده است؟
این واقعیت که برخورد شهاب سنگ فاجعه ای بود که سرانجام دایناسورها را منقرض کرد، اکنون در محافل علمی کاملا پذیرفته شده است. این رویداد که اکنون به عنوان “رویداد Chicxulub” شناخته می شود بر اساس نام دهانه ای به عرض ۱۴۵ کیلومتر واقع در شبه جزیره یوکاتان نامگذاری شده و گمان می رود که محل برخورد این شهاب سنگ با سیاره ما در حدود ۶۶ میلیون سال پیش بوده است.
نمونه های زمین شناسی شصت و شش میلیون ساله به آسانی قابل دستیابی نیستند اما دانشمندان موفق شدند برخی از شباهت ها را در ترکیب سنگی که در نمونه ها وجود داشت مشاهده کنند.
این نشان می دهد که برخورد کننده Chicxulub یک شهاب سنگ “کندریت کربنی” بوده که یک نوع سیارک معمولی است و بسیاری از آن ها از نزدیکی زمین عبور می کنند. تنها تفاوت در اینجا این است که هیچ کدام از آن ها به عرض ۱۰ کیلومتر حتی نزدیک هم نیستند.
بنابراین این پرسش هنوز مطرح است که چنین سیارک بزرگی از کجا آمده است؟ برای پی بردن به این موضوع، محققان به مدل های ریاضی و یک ابر رایانه روی آوردند. این تیم با استفاده از ابر رایانه ناسا، مدل ۱۳۰ هزار نوع مختلف شهاب سنگ را توسعه داده و برهمکنش آنها را با مجموعه بسیار کامل تری از نیروهای مدل شده در کمربند سیارک ها مشاهده کردند.
آنها دریافتند که نیروهای حرارتی خورشید و گرانشی دیگر سیارک ها می توانند سیارک ها را در کمربند بیرونی به موقعیتی موسوم به “دریچه فرار پویا” منتقل کنند جایی که کشش گرانشی سریع می تواند منجر به پرتاب اجسام شود. این نوع فرار گرانشی تقریباً هر ۲۵۰ میلیون سال یکبار برای یک سیارک به اندازه Chicxulub اتفاق می افتد.
از طرفی دیگر کلاس سیارک های کندریت کربنی که Chicxulub به آنها تعلق داشت، در کمربند بیرونی بسیار رایج بودند، بنابراین مستعد سرگردانی در یکی از این دریچه های فرار پویا هستند و به نظر می رسد شهاب سنگی که منجر به انقراض دایناسورها شد، یک شیء نسبتاً کمیاب بزرگ بود که توسط تلاقی نیروهای گرانشی و حرارتی به منظومه شمسی داخلی پرتاب شد.
