جستجو برای زندگی و یافتن شواهد حیات در مریخ برای دهه ها ادامه داشته است و در آینده نیز چنین خواهد بود. کاوشگر و مریخ نوردهای مختلف به دنبال یافتن فعالیت های زیستی یا هر نشانه ای هستند که وجود حیات در حال حاضر یا گذشته سیاره سرخ را برای ما اثبات کند. اما اکنون به نظر می رسد در قمر های این سیاره باید به دنبال شواهد حیات در مریخ باشیم.
تاکنون تمام تلاش ها برای یافتن حیات در مریخ بی نتیجه بوده است. هرچند ممکن است با تغییر تعداد زیادی از مأموریت ها برای آزمایش نمونه ها، این وضعیت تغییر کند. هرچند خود مریخ تنها جایی نیست که دانشمندان به دنبال حیات در آن هستند. برخی معتقدند بهترین مکان برای یافتن شواهد حیات در مریخ، یکی از قمرهایش است.
فوبوس و دیموس معمولاً هنگام بحث در مورد اولویت های اکتشاف مریخ مورد توجه قرار نمی گیرند اما اخیراً علاقه به آن ها به دلیل جایگاه منحصر به فردشان در کل سیستم مریخ افزایش یافته است. این دو قمر کوچک ممکن است مخزنی باشند برای موادی که در گذشته از سطح مریخ منفجر و جدا شده بودند.
بسیاری از دانشمندان تصور می کنند که مریخ در در گذشته های دور با داشتن درجه حرارت مناسب در محدوده بیولوژیکی، اتمسفری که هنوز از بین نرفته بود و آب مایع جاری بر روی سطح آن به طور قطع دارای حیات و قابل سکونت بوده است. دهانه جزرو گواهی است بر این ادعا دانشمندان.
اگر زندگی در مریخ و در این شرایط بسیار مناسب برای زندگی وجود داشت، احتمالا در معرض فجایعی قرار می گرفت که در زمین نیز باعث ایجاد انقراض هایی شده است؛ برخورد سیارک ها.
برخورد سیارک ها در دوران اولیه شکل گیری منظومه شمسی بسیار شایع تر بود و احتملا باعث جدا شدن مقدار زیادی از سنگ های مریخ شده است. مقدار زیادی از این سنگ های جدا شده توسط قمرها، به ویژه فوبوس، جذب می شوند.
دانشمندان تخمین می زنند که بیش از ۱ میلیارد کیلوگرم ماده پرتاب شده به طور مساوی در سطح فوبوس رسوب کرده و بیش از ۱۰۰۰ قسمت در میلیون ماده در ماه کوچک را تشکیل می دهد.
در حالی که سیاره سرخ مانند زمین چرخه آب و هوایی ندارد، سطح آن به طور منظم تغییر می کند و طوفان های گرد و غبار و باد باعث فرسایش و رسوب ساختار سطح آن می شود. اما این سیستم در هر دو قمر مریخ وجود ندارد، بنابراین به احتمال زیاد شرایط در حال حاضر آن ها مانند همان موقعیت در زمان انفجار در فضا و به همان شکل باقی مانده است.
این موارد از لحاظ تئوری عالی هستند اما به دست آوردن داده ها برای اثبات این نظریه یک موضوع کاملا متفاوت است. خوشبختانه مجموعه ای از ماموریت ها در تلاش برای انجام این کار هستند. مأموریت بازگشت نمونه مریخ (MSR) در حال انجام است و پرسه زدن های کاوشگر استقامت ناسا اولین قدم برای این کار به حساب می آید. آژانس فضایی ژاپن (MMX) در مأموریتی برای کاوش قمر مریخ، قصد دارد با نمونه سنگی از فوبوس در سال ۲۰۲۹ به زمین بازگردد.
