ISO چیست؟ چرا ISO در عکاسی مهم است؟ و مهمتر از همه، چه زمانی باید از ISO بالا و پایین برای دستیابی به بهترین کیفیت تصویر استفاده کنیم؟ در این مقاله، سعی می کنیم به تمام این پرسش ها – و سایر موارد – پاسخ دهیم.
ISO در عکاسی به چه معناست
به زبان ساده ISO به حساسیت دوربین نسبت به نور اشاره دارد. هرچه ISO بالاتر باشد، حسگر دوربین نسبت به نور حساس تر و عکس های شما روشن تر می شوند. ISO با اعداد اندازه گیری می شود و مقدارهای استاندارد آن عبارتند از ۱۰۰ ، ۲۰۰ ، ۴۰۰ ، ۸۰۰ ، ۱۶۰۰ ، ۳۲۰۰.
تقریباً هر دوربینی مقادیر متوسط ISO را ارائه می دهد؛ مانند ISO 125 و ISO 160 ، ISO 100 و ISO 200 اما بیشتر دوربین های پیشرفته و به روز، شامل ISO های اضافی در انتهای محدوده مانند ISO 6400 ، ISO 12800 ، ISO 25600 و موارد دیگر هستند.
توجه داشته باشید که گرچه ISO بیشتر در زمینه دوربین های عکاسی دیجیتال مورد بحث قرار می گیرد، دوربین های فیلم برداری نیز از ISO استفاده می کنند، هر رول فیلم دارای ISO یا حساسیت خاصی است که به روشنایی تصویر کمک می کند.
کلمه “ISO” مخفف چیست
ISO به “International Organization for Standardization” یا در فارسی به “سازمان بین المللی استاندارد” اشاره دارد. از نظر فنی، این کلمه اختصاری نیست و سازمان بین المللی استاندارد نام های مختلفی به زبان های مختلف دارد. بنابراین برای سهولت کار، آن ها کلمه کوتاه شده “ISO” را که برای استفاده در همه زبان ها طراحی شده است، تصویب کردند.
برای اهداف عکاسی نام به هیچ وجه مهم نیست پس ISO را فقط به عنوان نمادی که حساسیت دوربین را در برابر نور نشان می دهد، در نظر بگیرید و نه چیزی بیشتر از آن!
ISO و نوردهی؛ چرا ISO مهم است
با افزایش ISO، عکس های خود را روشن تر می کنید از این رو به همین دلیل ISO بسیار مهم است. به عبارت دیگر، ISO در کنار دو متغیر دیگر در زمینه نوردهی (دیافراگم و سرعت شاتر) برای تعیین سطح روشنایی کلی تصویر به کار می رود.
اگر از ISO 100 استفاده کنید، ممکن است تصویر شما تیره به نظر برسد. این ISO را به ۲۰۰ افزایش دهید، تصویر روشن تر خواهد شد. آن را تا ۴۰۰ افزایش دهید و تصویر بیشتر به سمت روشنی می رود. تنظیمات ISO شما می تواند تفاوت بین یک تصویر تاریک و روشن مانند تصاویر زیر باشد:
اکنون می توانید تشخیص دهید که چرا استفاده از ایزو مهم و ضروری است. اگر در حال عکاسی در نور کم هستید – در شب یا در یک مکان داخلی تاریک – ممکن است عکس های شما همچنان تاریک شوند اما ISO را تقویت کنید و عکس ها را به سمت روشن تر شدن ببرید.
حتی در نور مناسب، افزایش ISO می تواند مفید باشد. برای گرفتن یک اتومبیل مسابقه ای در حال حرکت ممکن است به سرعت شاتر بسیار سریع نیاز داشته باشید، با این وجود افزایش سرعت شاتر باعث کاهش نوردهی می شود و می تواند تصویری بسیار تاریک ایجاد کند. بنابراین شما در عین حال که سرعت شاتر را بالا می برید باید ISO را نیز افزایش دهید. اینگونه با روشن شدن تصویر اثر سرعت شاتر در تاریکی عکس خنثی می شود.
مشکل ISO های بالا: نویز
افزایش ISO در اکثر موارد بسیار مفید است اما هر چیز مفیدی ضررها و هزینه هایی هم در پی دارد؛ هرچه ISO بالاتر باشد، نویز یا دانه بیشتری در عکس ها ظاهر می شود. نویز به نظر می رسد مانند لکه های رنگ و نوریاست که به طور تصادفی در تصویر پراکنده شده اند. این موضوع با دو بزرگنمایی در عکس یک گل در زیر نشان داده شده، تصویر سمت چپ با ISO 100 و تصویر سمت راست با ISO 3200 گرفته شده است.
تفاوت دو تصویر را متوجه شدید؟ به چند گلبرگ میانی نگاه کنید. عکس با ایزو بالا (سمت راست) پر از نویز ناخوشایند است در حالی که عکس با ایزو پایین (سمت چپ) کاملاً صاف است. بنابراین بالا بردن ISO هرچند مفید است اما بخشی از یک معامله است.
در واقع شما یک تصویر روشن تر می گیرید اما همچنین نویز بیشتری نیز دریافت می کنید. این دلیلی است که شما نمی توانید همیشه با ISO بالا عکس بگیرید. در عوض ISO را در صورت امکان پایین نگه دارید و در صورت لزوم ISO را افزایش دهید.
گفته شد فناوری سنسور دوربین همیشه در حال پیشرفت است. یک دهه پیش ISO 800 ممکن بود باعث ایجاد نویزهای زیادی در تصاویر شود (بسته به نوع دوربین شما). اما در سال ۲۰۲۱، می توانید با استفاده از ISO 1600 یا ۳۲۰۰ عکس بگیرید و با پرونده های تقریباً بدون نویز، با این فرض که از یک دوربین تمام فریم با آخرین فناوری سنسور و از تکنیک نوردهی مناسب استفاده می کنید، روبرو شوید.
نحوه استفاده از ISO برای دستیابی به بهترین نتیجه
با افزایش ISO، تصاویر روشن تر و همچنین نویز ایجاد می شود. پایین نگه داشتن ISO کیفیت تصویر را حفظ می کند اما ممکن است منجر به عکسبرداری در معرض نور یا تاری شود. خوب شما باید چه کاری انجام دهید؟ واقعاً همه چیز به شرایط بستگی دارد. توصیه می شود ISO را به جز سه حالت زیر، در مقدار پایه دوربین قرار دهید (احتمالاً ISO 50 یا ۱۰۰):
۱ – نور کم است و شما در تلاش برای گرفتن یک عکس با نور خوب هستید.
۲ – شما باید حرکت را مسدود کنید و یا برای گرفتن یک عکس واضح در تلاش هستید.
۳ – شما در حال تلاش برای گرفتن عکس با عمق میدان کافی هستید.
بیایید نگاهی دقیق تر به هر کدام از این سناریو ها بیندازیم:
۱ – نور کم است و شما در تلاش برای گرفتن یک عکس با نور خوب هستید
این اصلی و مهمترین دلیل برای بالا بردن ISO است. شما باید میزان نوردهی را افزایش دهید البته اگر در داخل مکانی کم نور یا در شب مشغول عکسبرداری هستید.
بنابراین شما ISO را افزایش می دهید تا عکس های شما روشن تر شود. البته ISO فقط یکی از سه متغیر نوردهی است. اگر عکس شما خیلی تاریک به نظر می رسد، همیشه می توانید دیافراگم را بزرگ تر کنید یا در عوض سرعت شاتر را کاهش دهید. (در واقع، بهتر است قبل از اینکه به فکر افزایش ISO باشید، دیافراگم یا سرعت شاتر را تنظیم کنید.)
البته که این کار همیشه عملی نیست. با گشودن دیافراگم، عمق میدان کم می شود و کاهش سرعت شاتر باعث از بین رفتن وضوح می شود مگر اینکه از سه پایه محکم و تکنیک مناسب استفاده کنید.
در پایان، اگر نمی توانید دیافراگم را بزرگتر کنید یا سرعت شاتر را پایین بیاورید، دیگر راهی برای دور زدن آن وجود ندارد؛ شما باید ISO را افزایش دهید.
۲ – شما باید حرکت را مسدود کنید و یا برای گرفتن یک عکس واضح در تلاش هستید
اگر قصد عکس برداری از سوژه ای را دارید که به سرعت در حال حرکت است، به سرعت شاتر مطلوبی نیاز خواهید داشت. اما اگر نور محدود است و یا به سرعت شاتر بسیار بالایی نیاز دارید (به عنوان مثال ۱ / 4000s)، در این صورت معمولاً باید ISO و سرعت شاتر را با هم افزایش دهید. (چرا نمی توانید فقط سرعت شاتر را بالا ببرید؟ زیرا عکس های شما در معرض نور قرار نمی گیرند!).
همانطور که در بخش قبلی اشاره کردیم، گسترش دیافراگم همیشه یک گزینه است اما همیشه عملی نیست. بعضی اوقات، باید عمیق میدان را حفظ کنید. در سایر مواقع، دیافراگم شما در بالاترین حالت قرار دارد.
باید این نکته را خاطر نشان کنیم که یک شات واضح بهتر از شات تار است حتی اگر برای تحقق آن به ISO بالایی نیاز داشته باشید و عکس نویز دار شود.
۳ – شما در حال تلاش برای گرفتن عکس با عمق میدان کافی هستید
اگر در حال عکاسی از یک منظره طبیعی یا یک صحنه معماری از ساختمان و بناها هستید، غالباً عمق عمیق میدان را هدف خواهید گرفت اما بسته به شرایط، ممکن است به دیافراگم f / 11 ، f / 13 و بیشتر از آن نیاز داشته باشید.
در نور خوب، ممکن است برای گرفتن نوردهی دقیق در f / 11 تلاش کنید. در نور بد عکس ها قطعاً بسیار تاریک و دور از ذهن ظاهر می شوند زیرا برای تولید عمق عمیق میدان، دیافراگم را باریک تر می کنید و باریکی دیافراگم نوردهی را کم و تصویر را تاریک می کند.
اینجاست که بالا بردن ISO باز هم مفید واقع می شود. به جای عکسبرداری با ISO 100، می توانید با حفظ دیافراگم f / 11 به ISO 200 یا ۴۰۰ و یا حتی بالاتر فکر کنید.
برای جلوگیری از نویز، ممکن است به جای افزایش ISO به فکر کاهش سرعت شاتر باشید اما اگر تصمیم دارید آن مسیر را طی کنید، حتما یک سه پایه تهیه کنید یا از روش نگهداری صحیح استفاده کنید. درغیر اینصورت، با یک تصویر تار روبرو خواهید شد که نتیجه مثبتی در پی نخواهد داشت.
مثال های عملی درباره تنظیم ایزو
در این بخش به چند مورد عادی عکاسی که در آن به افزایش یا کاهش ISO برای گرفتن بهترین عکس ها نیاز است، اشاره می کنیم.
چه موقع ایزو را بالا ببرید
- اگر در یک رویداد ورزشی داخل سالن عکس می گیرید. به خصوص اگر سوژه شما سریع حرکت می کند.
- اگر در حال عکاسی از یک منظره بدون سه پایه هستید و به یک عمق میدان عمیق نیاز دارید.
- در حال شکار یک منظره در شب هستید (یا در حال انجام عکاسی نجومی هستید) و برای ثبت عکس ستاره ها به یک سرعت شاتر مناسب نیاز دارید.
- در حال پرتره گرفتن در یک اتاق تاریک یا در محیط بیرون در عصر یا شب هستید.
- عکاسی از یک رویداد در فضای بسته با نور پنجره محدود مانند مهمانی.
- عکاسی از یک کنسرت که کعمولا دارای نور کمی هستند.
- عکاسی از یک گالری هنری، یک کلیسا یا فضای داخلی
چه زمانی ایزو را پایین نگه داریم
- در حال عکاسی از مناظر بی حرکت هستید و دوربین شما روی سه پایه نصب شده است.
- در حال پرتره گرفتن در نور خوب هستید.
- در حال عکاسی از یک رویداد هستید و نور پنجره زیادی دارید یا از فلاش استفاده می کنید.
- در حال عکاسی از محصولات با تنظیم روشنایی مصنوعی قدرتمند هستید.
اکنون که این مقاله را به پایان رسانده اید، اطلاعات زیادی را در زمینه ISO کسب کرده اید. بنابراین دوربین خود را بردارید، عکس برداری در شرایط دشوار را تمرین کنید تا بدانید در چه مواقعی باید ISO را تقویت کنید.
