در این مقاله به معرفی تفکر نقادانه، یکی از روشهای تفکر خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.
تفکر انتقادی یا نقاد برای مدت زیادی است که به عنوان یک هدف آموزشی پذیرفته شده است. اتخاذ آن به عنوان یک هدف آموزشی بر اساس احترام به استقلال دانشجویان و آمادهسازی دانش آموزان برای موفقیت در زندگی و شهروندی دموکراتیک توصیه شده است. “متفکران منتقد” دارای ویژگیها و تواناییهایی هستند که آنها را به فکر انتقادی در صورت لزوم سوق میدهد. تواناییها به صورت مستقیم شناخته می شوند با این حال با در نظر گرفتن عواملی که باعث ایجاد یا مانع استفاده از تواناییها میشوند، گرایشها به طور غیرمستقیم شناسایی میشوند.
آزمونهای استاندارد برای ارزیابی میزان برخورداری از چنین توانایی ها و گرایشهایی در فرد ایجاد شده است. مداخلات آموزشی به طور آزمایشی برای بهبود آنها نشان داده شده است. در مورد تعمیم پذیری تفکر انتقادی در حوزههای مختلف و رابطه تفکر انتقادی با روشهای دیگر فکر کردن، بحثهایی به وجود آمده است.
از سال ۱۹۸۰ ، یک کنفرانس بین المللی سالانه در کالیفرنیا در مورد تفکر انتقادی و اصلاحات آموزشی ده ها هزار مربی را از تمام مقاطع تحصیلی و از بسیاری از نقاط جهان جذب کرده است. همچنین از سال ۱۹۸۰ ، سیستم دانشگاه ایالتی در کالیفرنیا همه دانشجویان مقطع کارشناسی را ملزم به گذراندن دوره تفکر انتقادی کرده است. از سال ۱۹۸۳ ، انجمن منطق غیررسمی و تفکر انتقادی جلسات را همزمان با جلسات تقسیم بندی انجمن فلسفی آمریکا (APA) حمایت مالی کرده است.
در سال ۱۹۸۷ ، کمیته فلسفه پیش دانشگاهی APA بیانیه ای اجماع در مورد تفکر انتقادی را برای اهداف ارزیابی و آموزش صادر کرد. محققان، آزمون های استانداردی را برای توانایی های تفکر انتقادی ایجاد کرده اند. حوزه های قضایی آموزشی در سراسر جهان اکنون تفکر انتقادی را در رهنمودهای برنامه درسی و ارزیابی گنجانده ان. رهبران سیاسی و تجاری اهمیت آن را نیز تأیید می کنند.
استفاده از اصطلاح “تفکر انتقادی” برای توصیف یک هدف آموزشی به فیلسوف آمریکایی جان دیویی (۱۹۱۰) برمیگردد که بیشتر آن را “تفکر بازتابی” می نامید. او آن را این گونه تعیرف کرد: بررسی فعال، پایدار و دقیق یک باور یا صورتی مفروض از دانش در پرتو زمینههای پشتیبان و نتایج بعدی آن. در تعریف دیویی مهم ترین چیز دلایل باور ها و نتایج آن ها است. ادوارد گلاوسر یکی دیگر از پیشگامان در زمینه آزمون سنجش تفکر انتقادی است. از نگاه او تفکر انتقادی بررسی کامل مسائل، دانستن روش های پژوهش و استدلال های منطقی و داشتن مهارت هایی برای اجرای آن روش ها است.
رابرت انیس یکی دیگر محققان تفکر انتقادی، از آن به عنوان تفکری منطقی یاد کرده که در آن تصمیم گیری در رابطه با انجام دادن چیزی یکی از اصول اساسی است. در نهایت تعریف متفاوت ریچارد پاول بیان می کند که تفکر انتقادی حالتی از تفکر در مورد یک مسئله است که در آن کیفیت تفکر فرد بهبود می یابد.
در نهایت می توان گفت که تفکر نقاد، ارزیابی دقیق و صحیح واقعیت ها برای یک قضاوت مناسب است.