در سالیان گذشته بازی‌ها از مسائل پیچیده‌ای نظیر افسردگی، خشونت، غم اندوه و … در بطن مکانیک‌های گیم‌پلی خود استفاده کرده‌اند اما به نظر می رسد I Takes Two اولین بازی باشد که یک ازدواج بهم خورده را به یک درون یک اکشن ماجراجویی کوآپ وارد کرده است. با بررسی بازی It Takes Two همراه ما باشید.
داستان بازی روایتگر زوجی با نام های کودی و می است که تصمیم به جدایی گرفته اند و این اقدام را بهتر از حل مشکلاتی که دارند، می‌دانند. طبیعتاً این باعث ناراحتی دخترشان رز است که به امید کمک به پدر و مادرش کتابی در مورد عشق خریداری کرده است. در حالی که در کنار عروسک های دست سازی که نمادی از پدر و مادرش هستند، گریه می کند و خواستار عدم جدایی آن ها است به طرز عجیب و ناخواسته ای پدر و مادرش را به درون عروسک ها منتقل می کند.این بازی شرح حال سفر آن ها برای فرار از طلسمی است که آنها را به هم پیوند می دهد. آن ها در این راه همراهانی دارند که در تلاش هستند تا آن ها را به زندگی گذشته و عدم جدایی برسانند.
در حالی که بازی اغلب بسیار جذاب است، داستان It Takes Two دارای مشکلاتی است و صادقانه یکی از بزرگترین مشکلات بازی است. لحن بازی چندان ثبات ندارد. یک دقیقه رز بسیار ناراحت در تلاش است تا با بدن خالی پدر و مادرش صحبت کند و لحظه دیگر کتابی با لهجه بد در حال سخنرانی برای زوج ذکر شده در مورد اعتماد است. قرار است دکتر حکیم خنده دار باشد، اما ظاهر شدن های او اغلب بسیار ناجور و ناخوشایند است.
با این حال، مشکل بزرگ‌تر، نمایش بازی از ازدواج است. It Takes Two هرگز وقت نمی گذارد تا واقعاً وارد مسائل می و کودی شود و آن ها را واکاوی کند. کودی شکایت می کند که می هرگز در خانه نیست و به نظر می رسد که مه از کودی بدلیل عدم تأمین هزینه خانواده به روشی که او انجام می دهد ناراحت است، اما مواردی که ازدواج آنها را از بین می برد هرگز بررسی نمی شوند.
به نظر می رسد روابط آنها به جای اینکه که تحت فشار مشکلات جدی فروپاشیده باشد، رابطه ای است که نباید در ابتدا به یک ازدواج ختم می شده است. تقریباً تمام کاری که می کنند بحث و استدلال است و اگر چه وقتی اوضاع در بازی خوب پیش می رود ممکن است مکمل یکدیگر باشند، اما سریع می توانند در صورت بروز هر مسئله جدیدی یکدیگر را سرزنش کنند.
در همین حال، این بازی همچنان به این ایده ادامه می دهد که همه آن مشکلات قابل حل است اگر آنها فقط یاد بگیرند که یکدیگر را دوست داشته باشند بدون اینکه هرگز واقعیت های پیچیده تری را که در یک رابطه طولانی مدت به‌وجود می آیند، جستجو کنند. از نظر ظاهری، به نظر می رسد It Takes Two می خواهد ایده های پیچیده ای را کشف کند، اما تقریباً به محض این که قصد دارد از پتانسیل آن استفاده کند در عوض از آن دور می شود.
همچنین تلاش نمی کند تا کودی و می را زوجی خوب جلوه دهد. در یک لحظه، زوجین متقاعد می شوند که برای شکستن طلسمی که تحت تاثیر آن هستند، رز باید گریه کند. آنها تصمیم می گیرند که بهترین راه برای تحقق این امر کشتن فیل مورد علاقه رز، کیوتی است که به نظر می رسد مانند هر چیز دیگری در دنیای اطراف آن ها توسط طلسم زنده شده است. وقتی کیوتی می فهمد کودی و می قصد دارد او را بکشد، زندگی اش را التماس می کند، اما آنها مصمم هستند.
وقتی او را به سمت مرگ بردند، او یک دست و گوش خود را از دست داده بود. کودی و می ادعا می کنند که از همه چیز احساس بدی دارند اما این آن ها را از قتل یک موجود زنده باز نمی دارد زیرا آنها فکر می کنند این به آنها کمک خواهد کرد. این صحنه به طرز باورنکردنی ناخوشایند است و ناهماهنگی موجود در داستان It Takes Two را برجسته می کند، که بین ناامیدکننده، ساده لوحانه و تاریک فوق العاده متناوب است.
خوشبختانه گیم پلی این عنوان بسیار بهتر عمل کرده است. همان طور که قبلاً گفتم این بازی فقط به صورت کوآپ است و شخص دیگری را ملزم می کند که از طریق تقسیم صفحه نمایش عمودی به صورت محلی یا به‌صورت آنلاین در آن شرکت کند. بازی به صورت پلتفرمر آغاز می شود در حالی که زوجین به قابلیت دویدن، پرش، Double Jump و دش کردن در هوا مسلط هستند. مکانیزم های پلتفرمنگ عالی کار شده است بنابراین هنگام انجام همه کارها، از ساده‌ترین پرش ها تا استرس آورترین آن ها، احساس اطمینان خواهید داشت.
همانند بازی قبلی استودیو هیزلایت باید در این عنوان به یکدیگر برای پیشرفت کمک کنید. گاهی اوقات به این معنی است که قفل ها را برای باز کردن درها برای شریک زندگی خود حرکت می دهید، حرکت در مسیرهای تقسیم شده یا حرکت در اطراف قسمت های مختلف محیط را انجام می دهید. سیستم سنتی پلتفرمر بازی بسیار عالی است، اما آن چه باعث می شود گیم پلی It Takes Two خاص باشد، توانایی های منحصر به فردی است که هر شخصیت در موقعیت های خاص به دست می آورد.
اوایل، کودی میخ هایی دارد که می تواند آن ها را به دیوارهای چوبی بیندازد تا اشیا را در جای خود نگه دارد یا مسیرهایی را ایجاد کند که می با سر چکش با آن به اطراف مختلف برود. در ادامه می به یک جفت چکمه ضد جاذبه دسترسی پیدا می کند که به او اجازه می دهد از دیوارها بالا برود، در حالی که کودی کمربند خاصی را بدست می آورد که به او اجازه می دهد تا به میل خود رشد کند یا کوچک شود. در یک مرحله دیگر، کودی اسلحه ای می گیرد که می تواند شیره ای را که به محیط و زنبورهای دشمن می چسبد را شلیک کند، در حالی که می یک تفنگ کبریتی به دست می آورد که می تواند شیره را منفجر کند.
هنگامی که مکانیک های بازی تغییر می کند سبک بازی نیز در این مواقع تغییر می کند و گاهی ممکن است پلتفرم باشد و گاهی نمودی از یک اکشن سوم شخص است و بعضا استایل مبارزه ای نیز به خود می گیرد.
درست زمانی که فکر می کنید بازی در حال اتمام است، چیز دیگری در گوشه و کنار آن ظاهر می شود، هر کدام مجموعه مکانیکی خاص خود را دارند که هرگز در هر نقطه از بازی تکرار نمی شوند و همه آنها بسیار خوب اجرا می شوند. It Takes Two اغلب مانند بهترین بازی های نینتندو احساس می شود، به طور مداوم مکانیک های جدیدی را معرفی می کند و استفاده از آن ها را با روش های خلاقانه قبل از این که بازیکن در آن حرفه ای شود،به خصوص هنگام مبارزه با باس فایت ها، توسعه می دهد.
پس از آن، آن ها کنار گذاشته می شوند و دیگر هرگز ظاهر نمی شوند. It Takes Two تسلط مکرر بر روی چندین ژانر و مکانیک های مختلف بازی را نشان می دهد و هیچ وقت استقبال از آن بیش از حد نیست. هیچ یک از مکانیک های بازی به طور استثنایی عمیق نیستند، اما گستردگی آن ها به این معنی است که شما هرگز خسته نخواهید شد و It Takes Two همیشه روش های خلاقانه ای پیدا می کند تا مطمئن شود با شریک زندگی خود ارتباط برقرار می کنید و با هم کار می کنید.
محیط های بازی نیز به همین ترتیب خلاقانه هستند. بازیکنان وقت خود را در فضا، در کشتی دزدان دریایی، سوار شدن به دایناسورها، پیمایش در منطقه جنگی، بالا رفتن از درخت و همه چیز در این میان می گذرانند. در حالی که هر محیط به وضوح با در نظر گرفتن هدف خاص گیم پلی طراحی شده است، تعداد زیادی از شی های دیگر در محیط برای تعامل وجود دارد.
همچنین مینی گیم هایی برای یافتن و بازی در برابر شریک زندگی شما در محیط وجود دارند که شامل طناب کشی، میدان تیراندازی، یک جفت تانک جنگی و موارد دیگر است. مانند هر بخش دیگر از گیم پلی It Takes Two ، آنها بسیار سرگرم‌کننده هستند و بازی امتیاز ها را ثبت می نماید.
تنها مشکلی که در گیم پلی It Takes Two وجود دارد این است که گاهی اوقات یکی از شخصیت ها توانایی جالب تری پیدا می کند یا بخش جالب تری از شخصیت دیگر بازی می کند، گرچه این ها عموماً اندک هستند. به طور کلی، هر دو بازیکن کار جالبی دارند که انجام می دهند و بیشتر اوقات ، اختلافات باعث می شد که بخواهیم بازی را به عنوان شخصیت دیگر بازی کنیم تا ببینیم چه حسی دارد. خلاقیت افسار گسیخته و تنوع گسترده بازی را با طراحی هنری عالی و موسیقی فوق‌العاده آن ترکیب کنید و بازی It Takes Two یک لذت فوق‌العاده برای شما به همراه خواهد داشت.
این عنوان یک بازی طولانی نیست؛ اکثر بازیکنان آن را در ۱۰-۱۲ ساعت به پایان می رسانند و این تجربه نیز دشوار و چالشی نیست. بازیکنان تعداد نامحدودی قابلیت بازگشت به زندگی دارند و چک پوینت ها بسیار سخاوتمندانه هستند. در این مورد تنها بخشی که باید مجدداً در صورت مرگ مرحله را از اول شروع کنید این است که شما و همسرتان هر دو همزمان بمیرید. حتی در آن صورت، بیشتر پیشرفت های شما حفظ خواهند شد. این احتمالاً تصمیم خوبی است با توجه به جذابیت بازی که همیشه چیز جدیدی در گوشه و کنار آن وجود دارد اما به It Takes Two وارد نشوید اگر به دنبال چالش هستید.
البته نبود چالش مشکل محسوب نمی شود و در هر صورت تجربه این عنوان به همه پیشنهاد می شود. در انتهای بررسی بازی It Takes Two می توان گفت که این عنوان یکی از بهترین بازی های سال و یکی از بهترین بازی های کوآپ ده سال اخیر محسوب می شود که از نظر گیم پلی مشکلی در آن دیده نمی شود اما همان طور که در مقاله ذکر شد در داستان خود مشکلاتی دارد که البته برای چنین عنوانی داستان مسئله اصلی نیست.
