در معرفی فناوری نانو سبز می توان چنین گفت که این فناوری برای گسترش دادن تکنولوژی های پاک می باشد. استفاده از این نوع فناوری به این دلیل صورت می گیرد تا تهدیدات گوناگون بالقوه ای که برای سلامت انسان و محیط اطراف او وجود دارد، به حداقل میزان ممکن برسد.
با استفاده از محصولات فناوری نانو و حذف محصولات مضر، در این فناوری محصولاتی به کار گرفته می شوند که ارتباطی دوستانه با محیط و انسان ها دارند. در واقع در این نوع فناوری سبز محصولاتی تولید می شوند که چرخه ی زندگی شان کم ترین میزان ممکن آسیب را به انسان ها و محیط اطراف آن ها وارد خواهد کرد.
فناوری نانو سبز برای محیط زیست
این نوع فناوری سبز در عین حال که از ایجاد هر گونه ایجاد سم جلوگیری می کند، ابزارهایی را نیز برای تبدیل سیستم های بیولوژیکی به رویکردهای سبز در سنتز نانومواد فراهم می کند. امروزه علاوه بر این که نانوذرات مختلف به صورت گسترده ای در بسیاری از بخش های اقتصاد مورد استفاده قرار می گیرد، علاقه به محیط زیست و ایمنی بیولوژیکی مرتبط با تهیه این نوع مواد نیز تا حد زیادی رو به افزایش است.
در واقع با استفاده از علوم گوناگون و تلفیق آن ها با یکدیگر می توانند نانوذرات فلزی ایمن و سازگار با محیط زیست تولید کنند که از مواد شیمیایی سمی در سنتز خود استفاده نمی کنند. در این صورت شرایطی ایمن را برای محیط زیست به وجود می آورند. علت ایمن بودن این مواد این است که هیچ ماده ی مضری در زمان استفاده از آن ها و حتی کنار گذاشتن آن ها به وجود نخواهد آمد.
فناوری نانو سبز و کاربرد آن
فناوری نانو سبز دارای کاربردهای فراوانی است که البته در کنار مزایای مختلف، معایبی هم دارند. برخی از کاربردهای فناوری نانو سبز عبارت هستند از:
- تصفیه آب، پساب خانگی و صنعتی
- تصفیه آلاینده ها و کاهش آلودگی هوا
- حذف نمک های چند ظرفیتی عناصری مانند کلسیم، آهن، منگنز، اورانیوم و برخی آفت کش ها
نکته آخر
بدون تردید فناوری نانو سبز نیز مانند هر دانش جدیدی نیاز به طی کردن مسیری بسیار طولانی دارد تا معایب موجود در آن برطرف شوند. به طور قطع با از بین رفتن این معایب می توان امیدوار بود که محصولاتی وارد زندگی ما شوند که ذره ای برای ما و محیط زیست خطرآفرین نیستند.
