در این مقاله نگاهی به بازی Resident Evil 3: Nemesis و دلایل موفقیت آن خواهیم انداخت. عنوانی که پس از سال ها انتشار همچنان خاطره انگیز ترین نسخه مجموعه محسوب می‌شود و برای بسیاری یک شاهکار کلاسیک در ژانر ترسناک است.
اواخر دهه ۹۰ پر از تغییرات جالب فراوانی بود. تلویزیون در حال آماده‌سازی برای دیجیتالی شدن بود، ایالات متحده در حال گذار سیاسی بود و دوران ۳۲ بیتی آخرین اقدام نفس های خود را قبل از اینکه Nintendo GameCube ، PlayStation 2 و اولین کنسول بازی مایکروسافت عرضه شوند و صنعت بازی را تغییر دهند، می کشید. آخرین سال های پلی استیشن یک شاهد عناوین برجسته بسیاری مانند Ape Escape و Silent Hill بودیم که همگی دنباله هایی داشتند که آن زمان به عمر پلی استیشن افسانه ای قد نمی داد. با این حال، یک سری وجود داشت که قبلاً خود را با دو بازی نمادین معرفی کرده بود و تأثیر فرهنگی بسیار زیادی داشت و آن چیزی جز Resident Evil نبود.
به همین ترتیب، چندین بازی برای آینده این سری در حال توسعه بود و سومین نسخه اصلی قرار بود در اواخر سال ۱۹۹۹ برای پلی استیشن یک منتشر شود. Resident Evil اکنون به یکی دیگر از سه‌گانه های PS1 نظیر Crash Bandicoot ، Siphon Filter و Spyro تبدیل می شد. چالش این نسخه در آن بود که کپکام باید بازی را عرضه می کرد که علاوه بر این که موفقیت های دو نسخه قبل را تکرار کند بلکه در مواردی تازگی پیدا کند. در حالی که Capcom مطمئناً دروازه ای جدید به سمت سری را با RE3 باز نکرد، اما مطمئناً آنها توانستند یک بازی ترسناک کلاسیک دیگر با نام Resident Evil را بسازند و داستان بازی اول را ادامه دهند و مانند بازی دوم آن را کنار نگذارند. با کمک شینجی میکامی معمار سری Resident Evil و تعدادی از افراد موفق دیگر در کپکام، بازی را خلق کردند که به عقیده بسیاری به یکی از بهترین بازی های ترسناک تاریخ تبدیل گشت و نقطه عطفی برای سری محسوب می شود.
گیم پلی Resident Evil 3 همچنین شامل برخی تصمیمات انقلابی برای این سری بود. در حالی که Resident Evil 2 برخی گام های کوچک به سمت گیم پلی اکشن محورتر برداشت، نسخه سوم با قراردادن تعداد بیشتری زامبی در مکان های مختلف و همچنین اشیاء قابل انفجاری که با شلیک منفجر می شدند و تعداد زیادی از دشمنان را در یک لحظه نابود می کردند بیشتر به سمت اکشن حرکت کرده بود. برای انطباق با هجوم دشمنانو تعداد زیاد آن ها، بازیکن همچنین به مهمات بیشتری دسترسی داشت، اما نسبت دشمنان با قدرت شلیک موجود همچنان متعادل بود به گونه ای که باعث می شد هر شلیک همچنان شمارش شود و بازیکن تیرهای خود را هدر ندهد. بنابراین مدیریت منابع هنوز یکی از عناصر اصلی گیم پلی در حالی که به بازیکن اجازه می داد تا اکشن بیشتری را تجربه کند. همانند المان موفق قسمت دوم نیز این بار یک تایرانت دیگر ساخته آمبرلا در بازی یک خطر واقعی و هولناک محسوب می شد.
علاوه بر این، کنترل Resident Evil 3 کمی سخت‌تر و سریعتر از دو بازی قبلی بود و حتی شامل یک سیستم جاخالی جالب بود که اگر مهارت کافی برای اجرای آن در یک زمان خاص را داشتید، می توانست شما را از برخی موقعیت های خطرناک رها دهد. این تاکید بر اکشن در نهایت در حال پایه‌گذاری سیستمی بود که در رزیدنت ایول ۴ به خوبی استفاده شد. البته شاهد استفاده نامناسب آن در نسخه ششم هم بودیم. به نوعی رزیدنت ایول ۳ پایه‌گذار المان هایی بود که بعد ها در نسخه های بعدی مجموعه و حتی در سری های مشابه نظیر Evil Within مشاهده شد.
چیزی که تقریباً به اندازه داستان و گیم پلی برای سری Resident Evil مهم است، فضای کلی آن است و Resident Evil 3 جو و اتمسفر خود را اگر بهتر از نسخه های قبلی به نمایش نگذارد، به همان خوبی شما را میخکوب می کند. گرافیک بازی طبیعتا پیشرفت کرده بود و پس زمینه های از پیش رندر شده بیشتر از هر زمان دیگری جزئیات داشتن و سایه زنی کاراکترها به صورت Real Time برنامه ریزی شده بود. همچنین افکت های آتش بسیار خوب کار شده بود. تعداد زیاد دشمنان در عین واحد برروی صفحه نمایش موردی بود که در آن زمان به نوعی انقلابی محسوب می شد. در آن زمان اکثر بازی ها معمولا ۳ یا ۴ دشمن را روبروی شما قرار می دادند زیرا بیشتر از این تعداد ممکن بود فریم زیت بازی ها به شدت کاهش پیدا کند. رزیدنت ایول ۳ اما در عین واحد هفت و یا هشت زامبی را پردازش می کرد. این مسئله به خودی خود تنش بیشتر و متفاوتی را نسبت به بازی های مشابه ارائه می داد و جو بازی را سنگین تر از بیش می کرد.
RE3 بدون شک یک بازی تمام عیار کلاسیک است و برای بسیاری از طرفدارارن فارغ از نوستالژی بودن نسخه اول و دوم، خاطره انگیزترین نسخه سری است و بیشترین تاثیر را برروی این مجموعه گذاشته است. بازی شخصیت ها و داستان برتر بازی اول، عناصر برتر گیم پلی بازی دوم را در اختیار گرفت، هر دو را دستکاری کرد و در چند ایده از خود اضافه کرد تا بتواند به بهترین نسخه سری تا آن زمان تبدیل شود. این نه تنها یک بازی سوم است که در کنار نسخه های قبلی خود ایستاده است، بلکه در چندین جبهه از آنها فراتر رفته و در عین حال آزمایش های لازم را انجام می دهد که در نهایت راهنمایی‌های بی نظیری را برای بازی های آینده مانند Code Veronica و Resident Evil 4 فراهم می کند. بدون شک این عنوان یکی از بهترین نسخه های این مجموعه و برترین بازی های ژانر ترسناک در تاریخ است که تا سال های سال در ذهن بازیکنان خواهد ماند.
نسخه هشتم سری رزیدنت ایول نیز با نام Village در آینده نه چندان دور عرضه خواهد شد.
