لپ‌داک چیست؟
یک لپ‌تاپ را تصور کنید. حالا تمام اجزای داخلی‌اش را خارج کنید. پردازنده (CPU) را بردارید. حافظه‌ی رم را خارج کنید. هارد درایو را هم حذف کنید. چیزی که باقی می‌ماند، اساساً یک «لپ‌داک» است—یک پوسته‌ی خالی که ظاهر و حس یک لپ‌تاپ را دارد اما به‌تنهایی هیچ کاربردی ندارد. این بدنه برای کار کردن نیاز دارد به دستگاه دیگری متصل شود که قدرت پردازشی را تامین کند.
لپ‌داک را مثل یک مانیتور قابل حمل تصور کنید که یک کیبورد هم به آن وصل شده است. اگر با مانیتورهای قابل حمل آشنا نیستید، بد نیست بدانید جزو کاربردی‌ترین ابزارهایی هستند که می‌توانید داشته باشید.
لپ‌داک این امکان را به شما می‌دهد که هر کاری را که با اتصال یک دستگاه به یک صفحه‌نمایش خارجی انجام می‌دهید، انجام دهید—با این تفاوت که در کنار آن به یک کیبورد و تاچ‌پد هم دسترسی دارید. بعضی از لپ‌داک‌ها حتی صفحه‌نمایش لمسی دارند و قابلیت تبدیل شدن به تبلت را دارند، دقیقاً مثل لپ‌تاپ‌های ۲ در ۱.
یکی از کاربردهای جالب لپ‌داک، استفاده از حالت دسکتاپ گوشی‌هایی مثل سامسونگ DeX است. وقتی لپ‌داک را به DeX وصل می‌کنید، تجربه‌ای شبیه به کار با یک لپ‌تاپ معمولی خواهید داشت. موتورولا هم ویژگی مشابهی به نام Smart Connect دارد و گوگل هم در حال کار روی اضافه کردن چنین حالت دسکتاپی به اندروید است.
اتصال با سیم، بهترین انتخاب است
چند روش برای اتصال گوشی به لپ‌داک وجود دارد. معمول‌ترین روش، استفاده از کابل USB-C یا HDMI است. یک سر کابل را به گوشی وصل می‌کنید و سر دیگر را به قسمت مشخص‌شده روی لپ‌داک متصل می‌کنید.
این روش پایدارترین اتصال را فراهم می‌کند. هیچ‌گونه تاخیری وجود ندارد و می‌توانید دقیقاً همان کارهای سنگینی را انجام دهید که مستقیماً روی گوشی انجام می‌دهید. استفاده از لپ‌داک با اتصال سیمی راه بسیار خوبی برای اجرای بازی‌های موبایلی روی صفحه‌ای بزرگ‌تر است یا حتی می‌توانید همان بازی‌هایی را که معمولاً روی لپ‌تاپ با سرویس‌های ابری مثل NVIDIA GeForce NOW انجام می‌دهید، اجرا کنید. همچنین می‌توانید ویدیوها را روی صفحه‌ای به اندازه‌ی کافی بزرگ تماشا کنید، بدون اینکه مجبور باشید دستگاه را دقیقاً جلوی صورتتان نگه دارید.
متأسفانه، اتصال با سیم معایب خودش را هم دارد. چون گوشی باید همیشه به‌صورت فیزیکی به لپ‌داک متصل باشد، حس می‌کنید انگار مدام دارید با لپ‌تاپی کار می‌کنید که در حال انتقال فایل به گوشی است. جابجایی همزمان هر دو دستگاه از یک مکان به مکان دیگر دست‌وپاگیر است و همیشه نگرانم که مبادا اتصال قطع شود. به همین دلیل است که می‌توانید با پرداخت کمی هزینه‌ی بیشتر، سراغ لپ‌داک‌های بی‌سیم بروید.
لپ‌داک بی‌سیم حالا به‌اندازه‌ی کافی خوب شده است
لپ‌داک‌های بی‌سیم با ترکیبی از Miracast و بلوتوث به گوشی شما متصل می‌شوند.
وقتی برای اولین بار دستگاه را روشن می‌کنیم، باید از طریق بلوتوث به کیبورد و صفحه‌نمایش لمسی آن وصل شویم (دقیقاً مثل سایر دستگاه‌های بلوتوثی؛ این فرآیند فقط بار اول دستی انجام می‌شود و بعد از آن لپ‌داک به‌صورت خودکار وصل می‌شود). سپس DeX را روی گوشی فعال می‌کنیم و لپ‌داک را از بین دستگاه‌های قابل اتصال انتخاب می‌کنیم.
البته اتصال بی‌سیم هم معایب خودش را دارد. پایداری آن به اندازه‌ی اتصال سیمی نیست و گاهی اوقات اختلالات تصویری (Visual Artifacts) دیده می‌شود. نرخ نوسازی تصویر (Refresh Rate) هم محدود به ۳۰ هرتز است، در حالی که با کابل می‌توانید انتظار ۶۰ هرتز یا حتی ۱۲۰ هرتز (در بعضی مدل‌ها) را داشته باشید. بعضی وقت‌ها هم اتصال قطع می‌شود و مجبور می‌شوید دوباره وصل شوید.
الان اتصال بی‌سیم آن‌قدر روان شده که بیشتر مواقع حتی متوجه نرخ نوسازی پایین‌تر نمی‌شوید. می‌توانید ساعت‌ها پشت لپ‌داک کار کنید بدون اینکه کوچک‌ترین قطعی‌ای تجربه کنید. واقعاً می‌توانید یک روز کامل کاری را بدون هیچ مشکلی با این اتصال پشت سر بگذارید.
دیگر واقعاً سخت است برای خرید لپ‌تاپ خودمان را قانع کنیم
یکی از بزرگ‌ترین مشکلات با لپ‌داک این بود که باید همیشه گوشی را با کابل به آن وصل نگه می‌داشتیم. همین موضوع باعث می‌شد استفاده از لپ‌داک در مکان‌های عمومی کمی دست‌وپاگیر باشد—چون روی میز جای بیشتری اشغال می‌کرد، روی پاها راحت نبود و همیشه حس می‌کردیم نگاه بقیه روی ما است که چرا گوشیمان دائم به لپ‌تاپ وصل است. اما حالا با اتصال بی‌سیم، کار با لپ‌داک دقیقاً شبیه کار با یک لپ‌تاپ معمولی شده است.
با این شرایط، لپ‌داک آن‌قدر تجربه‌ای نزدیک به لپ‌تاپ ارائه می‌دهد که واقعاً سخت می شود خودمان را راضی کنیم یک لپ‌تاپ جدید بخریم.
تاچ‌پد لپ‌داک تقریباً غیرقابل استفاده است و معمولاً ترجیح می‌دهیم از ماوس بلوتوثی یا صفحه‌نمایش لمسی استفاده کنیم. خود Samsung DeX هم مشکلات و ایرادات خاص خودش را دارد.
در اخر هنوز هم شگفت انگیز است که یک لپ‌داک بی‌سیم اصلاً کار می‌کند. هنوز هم احساس می‌کنیم که این یک جور جادو است. به نوعی، خرید یک لپ‌تاپ نه تنها به نظر می‌رسد که پول هدر دادن باشد؛ بلکه انگار گامی به عقب در زمان برداشتن است.
با داشتن یک لپ‌داک، بهتر است پولمان را برای خرید یک گوشی جدید ذخیره کنیم.
